Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 114]

Liedeken.
Tyter droeuich bouen maten
Sijnde van zijn lief verlaten.

Op de wijse: Courante Ladurette.

⁺ OCh vvaer ick noeyt gheboren,
Soo sou dit groot verdriet
Nu ouer my dus heerschen niet,
Die ick heb vvt vercoren
Heylaci! voor my vliet,
Als t'hinde, dat de honden siet,
Trouvv had sy my ghesvvoren

+ Amor.
Bellum; pax rursum; vitia haec in amoribus insunt:
Se comitantur enim semper eros & eris.

[p. 115]

 

En ick haer oock, te voren⁺

 

Eer dat sy my dus verstiet.

 

 

 

Venus vvreede Goddinne

 

Die my dit lijden doet

 

Dat ick de doot besuren moet,

 

Ghy slacht voorvvaer de spinne

 

Die het cleyn bieken vroet,

 

Vanght, en dood et met den spoet,

 

Alsoo t'uvven ghevvinne

 

Trapt ghy ons door de minne

 

Oock ellendich met den voet.

 

 

 

Can ick gheen troost vervveruen

 

Van mijn lief terstont

+ In Phyllida.
Sicut equo iaculans Parthus fugit & ferit hostem;
Phyllis amatorem sic fugiendo capit.

[p. 116]

 

⁺ Die my haer trouvve had ghejont

 

En t'soet gheniet noch deruen.

 

Van den robijnen mont

 

En haghel vvitte boorstkens ront,

 

Soo sal ick droeuich steruen

 

En selfs mijn hert door-keruen

 

Dat noch is, en blijft doot-vvont.

 

 

 

Waerom toeft ghy soo langhe

 

Atropo vvrede doot

 

Com helpt my vvt dit lijden groot,

 

Mijn hert is flauvv, en banghe

 

Dat Cupido door schoot

 

Met soo veel vvonden bloedich root

 

Dat ick daer door ontfanghe,

+ Ad Amatum. Iam scio quid sit amor; amo quamuis non amor: imo
Iam scio quid sit amo, nescio quid sit amor.

[p. 117]

 

Daeghs duysent dooden stranghe,

 

Noeyt led' ymant meerder noot.

 

 

 

Orlof schoon Princersse,

 

Volmaeckste Herderin

 

Die schier gelijckt de jacht Goddin,

 

Sijt doch eens mijn troostersse,

 

Verrandert uvven sin,

 

Ghedenckt eens ons voorleden min,

 

Die ick hier door verversse,

 

En sijt doch mijn voegh-dersse,

 

Soo ghy vvaert inden beghin.

FINIS.