Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 101]

Liedeken.
Grisella songht dit liedt, met Phyles aenden Dans,
Die thooft haer had gheciert met eenen blommen crans.

Op de wijse: Schoonste Nymphe van het vvout.

LEstmael soo de gulden Son

snel begon

Thethys golven op te scheuren,
Soo socht ick, maer ick en con

Coridon

Nievers vinden, noch ghespeuren,

[p. 102]

 

Momp'len hoord' ick op dat pas

 

Dat hy vvas

 

Met sijn Nimph inde boschagi,

 

Daer ick my liep berghen ras

 

in het gras,

 

Om te hooren hun vryagi.

 

 

 

Ick sach dat dees maeght hem boot

 

Haren schoot,

 

Daer met vreuchden hy in rusten,

 

En haer schoone vvangskens bloot,

 

roosen root

 

Hy naer sijn ghenoeghen kusten.

 

 

 

O soete Prickelende min:

[p. 103]

 

Min vvaer in

 

Onse jeucht vast vvort versleten,

 

Ghy had dese Herderin

 

Dom van sin

 

Schier de schaemte doen vergeten.

 

 

 

Wie het vvas en mel ick niet,

 

Doch sy liet

 

Haer cleyn ronde boorstkens tasten,

 

Maer ter vvijl sy songhen iet,

 

Ist gheschiet

 

Dat Diana haer verrasten.

FINIS.