Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
AuteursrechtvrijStemme: Siet aen de Nederlanders. (ofte) Siet Flora de Godinne.ALs Christus sou gaen sterven
Voor ons aen den Boom des Cruys,
Om ons te doen bêerven
Eeuwelijck sijns Vaders Huys;
Sprack hy met groot ootmoet
Dêes seven woorden soet:
| |
[pagina 222]
| |
Voor eerst met soete stem,
Vader vergevet hen,
Die my hier Cruysen tot versoen;
S'en wetten niet wat sy doen.
2. Het tweede woort sprack Iesus
Tot den Moordenaer aen 't Cruys;
Heden sult gy noch wesen
Met my in het Paradijs.
Geluckigh was den man
Tot wien dêes bôdtschap quam,
Die voor sijn sondigh leet
Lede dêes tormenten vreet
O saligh is den Sondaer goet
Die penitentie doet.
3. Het derde woort dat Iesus
Sprack in dêes droef abandoon
Was tot sijnn lieve Moeder:
Vrouwe siet hier uwen Soon.
Christus had in 't gedacht
Het heel Menschelijck Geslacht,
Maer noemt Ioannes alleen,
Die hier stond vol geween,
En sprack tot hem vry onbelaen
Soon siet u Moeder aen.
4. Iesus heeft hier gesproken
T'Vierde woort in dit droef lot,
Met d'oogen schier gebroken:
Mijnen Godt, ô mijnen Godt!
Waerom verlaet gy my?
Die nu soo bitter sy:
Komt hier ô Sondaer groot,
Troost Iesus hier in noot,
En uyt een reyn suyver gemoet
Hier penitentie doet.
5. Seer met begeert bevangen
Dat den Mensch mocht zijn verlost,
Sprack Iesus met verstrangen
T'Vyfde woort: Ick hebbe dorst.
Siet hoe den Iode vreet
Een spongi maeckt gereet,
Met edick ende gal
Laeft men den Godt van Al,
O Sondaer comt en uwen lust
Met desen beker blust.
6. Het hert begonst te breken
Door de pijn in groot gedult
Van Iesus, hoort hem spreken
T'Sesde woort: 'T is al vervult.
| |
[pagina 223]
| |
Al dat moest zijn volbracht
Voor 't Menschelijck Geslacht,
Dat is nu al voldaen,
Mensch wilt in vrede gaen;
Geeft danckbaerheyt aen uwen Heer,
Maer en sondigh niet meer.
7. Den Koninck hanght ter schanden,
Sprack voor 't lest in 't aerts forreest:
Vader in uwe handen
Soo beveel ick mijnen geest.
Daer naer met 't hooft gebuyght
(Als de Schriftuer getuyght)
Stierf Iesus hier de doot
Voor onse sonden groot,
O Mensch versterft u passi mede,
Ontfangt den kus van vrede.
|
|