Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart

[p. 814]

Honderd drie en zeventigste brief.
Mejuffrouw Aletta Willis aan haren Man Willem Willis.

Myn lieve man!

Ik verlang zo zeer naar uwe te rug komst! Me dunkt, dat ik u duizend dingen te zeggen heb. En nu ik schryf, weet ik niet hoe te beginnen: 't zyn zulke beuzelingen, dunkt my; en gy zyt om eene zaak, daar zo veel aan gelegen is, van huis. Evenwel ik weet, dat gy altoos met inschikkelykheid naar alle kleinigheden, die ik u vertel, luistert. Alle middag, als het uur aankomt, dat ik u den stoep zie op treden, kyk ik uit; ik kan 't niet laten. Van middag vroeg de kleine Gerrit my: ‘of Vader heel verre was, en of hy in geen tien jaar weêr kwam?’ Wilt gy geloven, myn Lief, dat deeze vraag my de tranen in de oogen dreef? Wat was dat een denkbeeld voor eene Vrouw, die in u al haar geluk vindt! ‘Neen, Jetje, zie ik, Vader zal wel gaauw, gaauw komen, en wat moois voor u en Zusje meêbrengen.’ Zy dansten van vreugd, en hunne oogjes glommen: Zy vertelden het elkander ook heel deftig.

[p. 815]

ô Wat is het my naar, nu gy er niet zyt! myn lieve Willis, gy zyt my noodzaaklyk geworden. Wat heb ik tegen die reis opgezien! maar gy moest. Wat kon ik doen? Wat ben ik voor u bekommert! Deeze laatste dagen waren zo guur. Ik kan des avonds niet in slaap komen; en heb nu allebei de kindertjes by my, in 't bed. Uwe lieve Moeder bezoekt my, zo veel zy kan; myn Broêr alle daag. Mevrouw Edeling was hier gistren met de twee oudste kinderen: maar myn Willis was er niet; anders ik had zelden aangenamer dag: wat was zy vrolyk!

De wys, waar op zy hare kinderen bestiert, is geheel haar eigen. Jan wordt een platje, maar Mama zit er schoon agter. Het Meisje is een Engeltje; geheel haar Vader. Onze twee Schaapjes diverteerde zich ook als koningen. Maar wat beuzelingen schryf ik u? Nu, 't is maar om aan u iets te kunnen schryven! Hoeneer mag ik u te rug wagten? Cootje, en de Heer Blankaart beloven my, met my en de kinderen, als het zagt weêr is, u tot Haarlem toe tegen te ryden! ‘Gerrit, en Mietje maken zeer hun compliment aan hunnen lieven Papa, en beloven u duizend kusjes.’ Dit verzoeken zy my u te schryven: Ik omhels u in myne gedagten, en ben

Uwe liefhebbende Vrouw,

Aletta Willis, geb. Brunier.