Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart

[p. 665]

Honderd-agt en veertigste brief.
De Heer Willem Willis aan Mejuffrouw de Weduwe Willis.

Tederbeminde moeder.

Ik heb haar dan gezien, en ondervonden, hoe veel invloed eene overtuigde reden heeft op een pligtmatig hart! Mevrouw Buigzaam ontfing my. ‘Myn Heer Willis?’ zei de lieve Dame. (Ik boog.) ‘Welkom, hartlyk welkom! Ik heb zo veel goed van u gehoort, dat ik u met blydschap in myn huis zie.’ (Zy schelde, en zei aan den knegt, zeg aan Juffrouw Burgerhart, dat hier iemand is, die haar wenscht te spreken. Zy kwam spoedig; ik stond op: myn hart sloeg gelyk met elke trede, die zy deedt.)

Juffrouw Burgerhart. Welkom, lieve Broêr. Welkom, beste Willem! Hoe vaart uw Moeder, uw Zuster, uw Tante, gy, de Heer Smit? Hoe varen alle de goede vrienden? (Zy gaf my de hand; ik beefde; maar ik dagt aan uwe lessen, en herstelde my.)

Ik. Deeze Brieven zullen u alles vertellen; (den Brief aan Mevrouw Buigzaam overgevende.)

Juffrouw Burgerhart. (Zy riep dit aan den

[p. 666]

trap.) Letje, Letje, kom af; myn Broêr Willem is gekomen; toe, je moet maar eens gaauw zien, wie of myn beste Willem is. (Juffrouw Letje kwam.)

Ik. Mejuffrouw, ik heb u het compliment te doen van myne Moeder en Zuster; ik geloof, dat in den Brief aan Mevrouw ook een voor u is, van beide.

Juffrouw Letje bedankte my voor dit aangenaam bericht. Lieve Moeder, mag ik u eens wat zeggen? De goede Heer Blankaart hoopt, dat die Juffrouw myn Vrouw zal worden: hy pryst haar zeer. 't Is een zeer fraaije Dame, die my hoogst zou bevallen, indien ik Burgerhart kon vergeten.

Mevrouw Buigzaam heeft het air van een Engel, en de waardigheid eener Heilige. Me dunkt, dat, buiten uwe goedkeuring, niemands my zo veel waardig kan zyn, dan de hare. Gy zult eene Boezem - vriendin in haar vinden; en wie weet, welke stille tonelen van onbekende, en dus onbenyde gelukzaligheden gy hier nog te samen zult doorwandelen! Uw beider karakter, staat het my vry daar over te oordelen, is voor elkander berekent.

De Heer Edeling kwam in: ik ontroerde! Edeling, zei Juffrouw Saartje, daar presenteer ik u nu myn Broêr Willis: ô, hy is zeker nog veel beter dan ik u gezegt heb. De Heer Ede-

[p. 667]

ling gaf my de hand, verwelkomde my, en betuigde, hoe aangenaam het hem zyn zoude, indien ik zyn gezelschap voor lief wilde nemen. Ik antwoordde beleeft.

Gy hebt zyn Broeder, den Advocaat, gezien? de familietrek is in beide; doch de Heer Hendrik is een veel schoner man, dan zyn bevallige Broeder. Men acht hem op 't eerste gezicht; men bemint den andren, voor hy nog een woord spreekt. Hunne vriendschap is voorbeeldig. Zeker, Juffrouw Letje is een Engelagtig meisje; ô, dat ik wys ware! Doch met uwe hulp zal ik mooglyk dat geen kiezen, dat best is voor my; en my niet kwellen om iets, dat buiten myn bereik is.

De Patroon is ten hoogsten voldaan. Ik hebbe de eer, om u en myne waarde Tante en Zuster te groeten, my noemende

Uw gehoorzame en dankbare Zoon,

Willem Willis.