Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart

[p. 425]

Vyf en negentigste brief.
Mejuffrouw Cornelia Slimpslamp aan Mejuffrouw Zuzanna Hofland.

Zuster Hofland!

Nu kind, het is met jou tobben zonder eind. Dat draait al, dat draait al in den Arminiaanschen stinkpoel van doen, van werken, en van vrugten te dragen.

Styntje Doorzicht ken ik heel wel. Zy behoort tot de naauwgezetten: zy leest Engelsche Boeken; en Dus Peifers was haar Leeraar. Maar of ik u al die hele en halve, en kwart Pelagianen opnoem, je hebt er niet aan; je kent die Boeken toch niet. Je harssens zyn genoeg in de klis. Je behoort tog nog al tot het Wettisch Christendom. De opentlyke Lamsgezinden en Armmiaanen zyn zo pestiaal niet als dat Styntje Doorzicht. Ik had van haar gehoort als van iemand, die op hele goeje gronden stondt, en bezogt haar eens. Maar zo als ik de deur inkwam, had ik er al geen zin aan; daar was zo een Wettisch Wezen in huis; alles zo zindelyk, zo in order. Broeder, daar Styntje mêe samen woont, was op zyn werk en

[p. 426]

zo yverig, of hy een regte Waereldling was. 't Mogt er niet af met my te praten; een ware Demas, die deeze Waereld lief heeft. Styntje zat te naaijen, en was wel stichtelyk gekleet, maar 't scheen zo geen hartewerk te zyn; en daar was zo tusschen Styntje en my niets aantrekkents. De meid stondt een Waschketel te schuren, even of zy geen ziel te verliezen hadt. Er viel ook nog iet voor, dat my elendig stootte. De meid brogt een pot met Soep, en een papiertje, daar zeker geld in was, by een Kraamvrouw, in haarlui Kelder, en dat Wyf was Paaps: denk eens, Paaps was zy! Toen dagt ik, jy bent een regte Martha, en meer niet. Maar Styntje sprak niet veel, en ik ging weg, om nooit er een voet weêr te zetten. Zo je nu het waarlyk nog met de goede zaak meent, en wat doen durft, om dat alles voor en om ons is, dan moet je maar met eede verzekeren, dat jou Zuster, op heur sterfbed, jou het geld heeft toegezegt, 't zy Sara by u bleef of niet. Wil je dat niet doen, dan moet je my niet om raad vragen. Blyf dan by je eigen droggronden, en vaarwel.

Cornelia Slimpslamp.