Historie van mejuffrouw Sara Burgerhart

[p. 93]

Drie en twintigste brief.
Mejuffrouw Anna Willis aan Mejuffrouw Sara Burgerhart.

Lieve vriendin!

Ik merk, uit uwen laatsten, dat uw lot geheel verandert is: uwe kleding, uwe verkeering, uwe levenswys, alles is verandert, uitgenomen uw goed onschuldig hart! Vol vrees voor dat hart, schryf ik deezen. Het is nog vroeg: ik heb te weinig kennis aan het zedelyk, karakter der Dames: naar mate dat doorschynt, zal ik schryven; nu zwyg ik. Ik weet zelf wel, dat ik wat argdenkent ben, omtrent eenigen; en dit is geen deugd, die ik behoef aan te moedigen. De Brief van uwen Voogd is Vaderlyk; en, mag ik het zeggen, het misselyke zelf is het uitvloeisel van zyn goed verstand. Dat hy lang leve, en u gelukkig zie!..

Ik begryp wel, dat gy er gracelyk zult uit zien: dat de Dames u helpen in het maken deezer beuzelingen, geeft my een goed denkbeeld van hare vrouwelyke handigheid. Vrouwen, die zich onzer bezigheden schamen, verdienen wel, dat men zich harentwege schaamt. Dat

[p. 94]

de Heer Brunier zyne Zuster bezoekt is goed, is minzaam; maar komt hy wel om haar? Is het ook, om myn mooi Vriendinnetje? ‘Och, zegt gy, daar onderzoek ik niet naar.’ Goed, ik ook nog niet; vooral, zo hy niets meer is dan een mode-gekje.

Gy weet, dat ik, by gelegenheid, wel eens speel, maar ik heb toch geen zin in dien dag, waar over gy zo voldaan zyt; ofschoon ik beken geen oogvol kwaads te kunnen zien in alles wat gy, (stoute meid,) zo raar by elkander optelt. Het kan zyn, dat gy thans veel gezonder wordt; het is óók wáár, dat uitspanningen dien schat helpen behouden; maar, kan men goud niet te duur kopen? Ik vrees voor eene zedelyke ziekte; gy zult u overladen met vermaken. ...

Myn waarde Saartje, overweeg zelf, wat gy doet, wat gy laat: ga eens na, wat gy doen kunt, doen moet, in uwe jaren, in uwe omstandigheden; en als gy dan over u zelf voldaan zyt, zal het ook zyn

Uwe Vriendin en Dienares,

Anna Willis.