Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 748]

Sonnet

De Zomer is - geschommeld in zijn wijde vrede
van kalme pracht, en zware en breede majesteit -
bij lange choralen van zon-muziek, getreden
door 't lamme, eenzelvig zijn der hijgende eindloosheid,
hijgende lijk een reus die, 't strijden uitgestreden,
zijn dampend, log-mat lijf ter rust heeft neergeleid
en slaapt met nu en dan een rilling door de leden
bij 't grootsch, breed droom-gezicht van d'uitgestreden strijd. -

O Zomer, die daar zijt majestueus in luister,
daar kan geen groote pracht zoo groot als de uwe zijn;

daar is geen hoogre macht zoo staatsie-vol; daar bruist er
geen water-val zoo wijdsch als uwe vrede-wijn; -

en 'k voel: slechts mijne ziel, ondanks den langen kluister,
kan gloeien als de gloed van uwen zonne-schijn.

door Karel van de Woestijne
Maart 1896