Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 577]

[Zélf vuur, als vuur zich naar 't heelal te welven]

zélf vuur, als vuur zich naar 't heelal te welven;
tot daad geboren uit de laatste pijn,
zwellen in tongen die mijn woorden zijn;
neen: als het vuur verzaken aan zich-zelven
om zich in louter klaarte te bevrij'n;

en om de klaarte-zélve te verzaken,
niet als wie klaart tot duisternis ontgint
en te verliezen wat hij vurig wint;
neen: aldoor sterven om aldoor te ontwaken
in Wat niet eindigt daar Het niet begint.