Print Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie(2007)–Karel van de Woestijne Vorige Volgende [p. 550] [‘Naar Oost-land willen wij varen’] ‘Naar Oost-land willen wij varen’: het is er het oudste lied. Maar monden zijn vol gevaren; malheuren slapen niet. Al hebben kombuizen geen lichten, kombuizen hebben een bed. En de reizen zijn maar gedichten; en de slaap is 't rijkste gebed. Slechts verlangen kan nog doorrijzen wie daar ooit uit Oost-land kwam. Een bokking is zeek're spijze bij de talmende boterham. En maakt er de geur der zwam hier-binnen u langzaam lam: geur der zee vol amber is broos als bij rijzenden uchtend de vlam die geurt der vluchtige rozen. Vorige Volgende