Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 476]

[Diep aan uw hart, diep in uw haar te zullen slapen]

Diep aan uw hart, diep in uw haar te zullen slapen,
o duizel-zwarte vacht;
uw kin een kegge klaarte op mijn doorpraamde slape;
ik, eindlijk, naar mijn zèekren nacht;

uw adem die uw rug beweegt en die mijn bloote,
mijn open voorhoofd schroeit;
maar mijn bewegend oog dat, op uw licht gesloten,
als een bewogen roze bloeit;

mijn oog, dat, trager, dra zijn open licht zal sluiten
gelijk een roos zich sluit;
(de zonne-dag is vol aldra en loomt daarbuiten,
die davert nog ter venster-ruit):

loope over 't uur het uur in eeuwige geboorte;
staêg maaz' de zee haar net:
ik eindlijk duik in 't eindloos duister van uw klaarte
gelijk een beedlaar in een bed.

En wake uw blanke blik, verstard in bang begeeren,
gelijk een dubble brand:
'k zink in uw haar; 'k brand aan uw hart; gij zult niet weren
den stempel van mijn slápers-mond.