Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 454]

V

o Gevangen geest, getogen
naar bevrijdende eeuwigheid;
o Gedachten, zat-gezogen
aan de borsten van den Tijd:

zal ik mijne handen reiken
naar de vrucht, die àl te hoog
in haar luister hangt te prijken,
'dat mijn dorst ze smaken moog'?...

- Droom uw droomen, o vermeetne,
door den peilloos-vrijen nacht:
morgen kent opnieuw de keetnen
van de dagelijksche vracht...