Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 420]

[Ik wete dat ge ontwaken zult, dewijl ik wake]

Ik wete dat ge ontwaken zult, dewijl ik wake;
ik weet dat van mijn kommeren gij vreezen zult,
en dat gij van de bitterheden die ik smake
u-zelf met tranen vult.

Ik weet dat, waar mijn vreugde 't eischte, gij zoudt lijden,
en gij zult buigen, zelfs waar 'k níet uw meester ben;
en dat ge in uwe duistre schamelheid zult beiden
tot ik uw schoonheid schen.

Aldus zult ge in uw eêlst bezit de ellende boeten
dat ik van ù alleen mijn innigst zijn ontvang,
en 'k u mijns wezens vollen bloei zal vragen moeten,
mijn trots ùw smaad ten dank.

Maar, waar 'k in u alleen de vruchten van mijn leven,
mijn nobel dijëment alleen aan u mag zien:
daar zult ge in smarten slechts me uw maagden-schoonheid biên
en, slechts vernietigd, vreugde geven...