Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 392]

III

Martha gij, en Magdalene;
derde, die geen naam en voert,
maar van alle drie de alléene
die me rijk ontroert;

de eene sta zich af te slooven,
de andre schrome om de eigen schroom:
ééne slechts, die kan beloven
leven van een droom...

Melk de geiten, kneed de brooden
gij; gij de andre, zing een lied
dat tot liefde of leed me noode;
derde, roer u niet.

Laat den brand der bruine steenen
van uwe oogen roerloos staan:
ik vooral en moet niet weten
dat ze míjwaarts gaan.

De arme zal geen nacht doorwaken
waar geen winste uit wassen mag.
Zal ik zéekre rust verzaken
voor ònzeekren lach?...

De eene moog' de schort omsnoeren;
de andre zing' heur hanker-lied.
Gij, gij moogt u niet verroeren.
Ik verroer mij niet.