Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 217]

[Den duisteren schacht van elk verlangen]

Den duisteren schacht van elk verlangen
den schat ontdelven van een schuld;
niet weten, dat van úw geduld
de perelaars vol vruchten hangen;

de waarde van een spaarzaam brood
en liefde om ieder leed te leeren;
uit elk aanblinkend levens-geeren
den luister kennen van den dood;

blij neêr te zien naar de arreme aarde
als fonklend al de sterren staan;
en in den donker slapen gaan
om donkren dag in vreugd te aanvaarden.