Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 216]

[Ten tragen heuvel-flank waar trouwe schaâuwen valen]

Ten tragen heuvel-flank waar trouwe schaâuwen valen
hangt, als een draal'ge schapen-kudde, een waarge smoor.
En 'k voel, bezonke' in mij, 't geslonken dage-dalen,
en schouw in milde zekerheid de misten door.

Safranig komt de maan mijn schaemle vreugde vermeêren;
gemeerd is alle zorge...

- En 'k leun ten deur-post aan:

daar binnen al mijn hoop, mijn liefde en mijn regeeren;
hier buiten niets, o nacht, dan in uw schoot vergaan...