Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 182]

III

Een Engel heeft, van voor zijn vroomer aangezicht,
de loome vlerk gelicht;
en, uit zijn blik geboren,
die in het deemster van de veêren vleêren zwéeg,
in schromend aarzlen zeeg,
o Maarte, uw vreez'ge glore.

- Maar wie, van uw ontwaken waak, den slaap ontknecht,
zijn hope rechtte, en recht
naar 's Englen blik zijn blikken,
hij ziet, van tranen zwoel misschien, en vragen-zwaar,
in 't duistere oogen-paar
zijn dubble beeltnis schríkken.