Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 135]

III

[p. 137]

Zes idyllische gedichten

[p. 139]

[De rozen wegen van den regen]

De rozen wegen van den regen...

- Vreemd gemoed,

raadt ooit mijn rouw waarom 'k haar méer beminnen moet
om neigend weenen, dan om streelend monde-koozen,
'lijk, neêr-gebogen, schooner zijn die loomre rozen?
'k En wete...

En 'k zie den tuin vol schuine bloemen staan,

- het huis goed toé bij rillig-naedrend dag-getaan
ter kamer-ramen, die mijn moede koorts om-sluiten;
daar, hoofde-heffend, bij de doovre sidder-ruiten
mijn vrouwe zit, die mij beziet, en teeder lacht...

- o God, dat ik nog steeds de beétre liefde wacht.