Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 93]

[De vrouwen die ik heb gekend]

De vrouwen die ik heb gekend
zijn mij voorbij-getreden
als zwaarden, in vaste vuist geklemd,
die bevriezenden sneeuw door-sneden.

Hun hoop, hun schoonheid en hun schroom
bleef in mijn oog geschreven;...
- maar groeide er ooit tot in den boom
wat werd in bast gedreven?

Zoo draag 'k, - mijn eigen vreugde wáard -
in naderend minnens-duister,
mijn ongenaakbare min, bewaard
onder scheuren-schoonen kluister.