Nagelaten gedichten

[p. 11]

In lage leêgte neêr-geleid

In lage leêgte neêr-geleid,
na 't lange leed, na langen strijd
in deze luie zanden
gezonke' als in een dooden-kleed,
het lichaam loom als lood, en heet
van koortse mijne handen,

heb ik de heemlen doorgepeild,
van zon doorzegen, blank bezeild
van blijde wolk-karveelen;
tot mijne blikken, rood-geschroeid,
gaan sluiten, en 'k, van licht doorbroeid,
me onwillig laat bestreelen.

Ik lig, van aUen luister moe,
mijn ooge op alle zonne toe
en toe op alle hopen;...
- maar voele allengerhande vloe'n,
gelijk een troostelijken zoen,
nieuw licht, dat de oogen-schaal door-gloe'n,
en dat mijn ziel zal doopen...