Briefwisseling tusschen den Prins de L.... en den laatst overleeden Prins Suwarou.
Het militaire leeven van
Suwarou
is vol hopelooze onderneemingen, die hem gelukten. Zijn vertrouwen op zijn geluk maakte, dat alles gelukte. Zijn karakter hadt zeer veel van 't Don Quichottige; zijn moed was raazend, misschien wijl hij dien moed tapte uit zijn liqueur - kelder, zo als men in zijn vaderland ten minste beweerde. - De Prins de L...., die een spotter was, en hem van zijne bespottelijke zijde kende, schreef hem voor eenige jaaren, toen Oostenrijk en Rusland, den niemand schaadenden Sultan beöorloogden, navolgenden brief:
‘Mijn lieve Neef van Alexander, mijn lieve, Schoonbroeder van Karel XII, mijn lieve Neef van Baijard en Na-Neef van Blaize de Mont, gij hebt mij traanen doen storten van verteedering en van verwondering. Ik hoop' dat wij te zamen zullen storten, het bloed van den ongeloovigen, in een quarré, dat nooit