Die dagboek van Hendrik Witbooi

Kaptein van die Witbooi-Hottentotte 1884-1905

No. 58.
Hoornkrans den 20 Mei 1892.

Myn lieve vriend Herman!¹⁾

Ik maak deze paar regelen tot U. Wy hebben nog nooit met malkander gezien, maar ik hoor nu iets van U, door de verhalen der menchen, dat U van mening

1) Hermann, een van die eerste Duitse boere in Suidwes-Afrika, was eers in diens van die Kolonialgesellschaft op Gubub en het later op Nomtsas, noord van die teenwoordige Maltahoehe met wolskape op 'n groot skaal geboer. By uitbreek van die eerste Witbooi oorlog in 1893 het hy nog bytyds gevlug. By uitbreek van die Witbooi rebellie in 1904 was hy een van die eerste witmense deur die Hottentotte vermoor. Sien ook No. 60.

[p. 130]

zyt, om naar !Nomtsas te trekken, om daar te wonen, maar ik weet niet, of dat waar is, ik wil niet byna gelooven, dat U zoo kan maken, maar het word in der waarheid verhaal, zoo heb ik noodzakelykheid gezien, om by tyds U Edl te laat weten, dat ik deze trek van U niet aanneem, en dat ik U geen permisi geef, om op !Nomtsās te wonen, en daar groote werken te doen, zoo moet U Edl toch zoo geed wezen, en gaat toch terug, en blyf niet op die plaats, ik neem U niet aan, en ik zal in korten tyd op die plaats myne menschen zetten, zoo moet U toch niet daar komen, ik verzoek U lieve vriend om my toch goed en reg te verstaan, en neem my toch niet kwalyk, want ik meen goed tusschen ons daarom maak ik deze briefje tot U, om U by tyds te laat weten, voordat U groote moeite en onkoste van groote werken doen, daar op die plaats.

Nu sluit ik en groot U hartelyk

Ik blyf U vriend en Kapitein

Hendrik Witbooi.