Seeman, behelsende een grondige uitlegging van de Neederlandse konst, en spreekwoorden, voor soo veel die uit de Seevaart sijn ontleend, en bij de beste schrijvers deeser eeuw gevonden werden

[p. *3r]

Opdragt Aan den Heer Mr. Johan Goes van Absmaade,
Vroedschap, en Weesmeester der stad Leiden.

De waare vrindschap, gelijk sij bestaat in een ongeveinsde oovereenstemming van wil en gedagten: alsoo werd de selve door de tijd versterkt, en bekragtigd: dit seg ik, niet als een leerstuk der Oude: maar wel voornaamendlijk als een geheugelijke ondervinding van ver het grootste gedeelte van mijn leeven: het is mij in mijn kindse jaaren gelukt (hoe wel andersins genoeg verschuldigd aan de Uuwe) de eer genooten te hebben van U Ed. gants gemeensaamen ommegang: en hoe wel wij daar naa door verscheide voorvallen meer dan eenmaal van den andere wierden afgescheurd: het is mij

[p. *3v]

telkens nogtans gelukt onse gemeensaamheid volgens ouder gewoonte te hervatten, en met den aanwas der jaaren sterker te bekragtigen: dit geluk geniet ik als nog, en God geef, dat ik het selve nog lang genieten mag! want’er voor mij in de gantse weereld niet aangenaamer, niet wensselijker, sijn kan, als waare vrindschap: onderentussen heeft het mij goed gedagt, dat dit gering gedeelte van mijn leedige uuren Uuw naam draagen soude in sijn voorhoofd, tot een erkentenis van genootene weldaaden, en een opregte geneegendheid t’uuwaarts: vastelijk vertrouwende, dat het selve met geen minder hartelijkheid van U Ed. sal ontfangen werden, als het van mij aan U Ed. opgedraagen werd: blijvende verders

Mijn Heer

U Ed. gants verpligten Dienaar, en getrouwen Vrind

W. A. Winschooten.