Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken

[p. 93]

Aen Lesbia.aant.

Gelukkig, die met u, voor u alleen mag leven,
Wiens oor uw lieve mond met teedre namen streelt,
Die soms een liefdelach ziet op uw wangen zweven:
My dunkt, er is geen God met voller heil bedeeld.

Nooit staet ge, Lesbia, voor myn betooverde oogen,
Of een geheime vlam sluipt door myne aedren voort.
Ik voel me weggerukt; ik ben my zelv' onttogen,
Terwyl en spraek en stem op myne lippen smoort.

Dan is geheel myn ziel in mymering verzonken,
Dan vat me eene rilling aen; ik hoor, ik zie niet meer.
Myn hart klopt hevig en, van liefde en wellust dronken,
Val ik in uwen arm of aen uw voeten neêr.