Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken
(1856)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Oorspronkelyke gedichten. | |
[pagina 3]
| |
Geboortezang voor den koning van Rome.aant.Hoe! daer het zangerchoor van drie verscheiden volken
Zyn juichlied dringen doet door 't drift der lentewolken,
En op de Vorstenwieg Europa de ooge slaet,
Vergeet de Belg alleen de rykste dichtermaet?
Hier strydt de Italiaen om letterlauwerkroonen,
Daer zingt Germaniën onsterfelyke toonen,
Ginds draeft de Latinist op 't voetspoor van Virgyl,
Terwyl aen Seines strand, in goddelyken styl,
De heldenverzen van de fransche dichters dreunen
Ter eere van het Kind, dat Frankryks heil zal steunen:
Waek op, myn Zangeres! wil nieuwe toonen slaen!
De heerelykste stof lacht uwen dichtlust aen.
| |
[pagina 4]
| |
Voeg dan (want vorstenheil spant uwe snaren styver)
By 't vreemde dichtgejuich uw nederlandschen yver!
Het zy de zoetste taek, door u ooit uitgewerkt:
Hef aen, als innig vuer uw rymvermogen sterkt!
De lente dartelt langs den vaderlandschen velde,
En spreidt een groen tapyt aen de oeveren der Schelde;
De norsche Winter wykt naer 't altydkoude Noord,
En laet zyn yzren staf de zonne, die weêr gloort.
Natuer verhaest vol vreugd haer jonge en vruchtbre schreden.
Geen wonder is 't: de Heer verleende op onze beden
Aen Frankryk, aen Euroop een nieuwe welvaertbron
In 't nieuwgeboren kind, 't kind van Napoleon -
Een welvaertbronne, die ontsprong aen Seines boorden,
En haren zegen spreidt in deez' gelukkige oorden.
Maek vreugd, Europa! Juicht, o volkeren der aerd!
Louiza heeft een zoon, der Franschen hoop, gebaerd.
O brave Belgen, leent myn' zangen gunstige ooren!
Er is een erfgenaem den franschen troon geboren!
En de Alvoorzienige, in den heugelyksten stond,
Volvoert de wenschen van het halve wereldrond.
Hoe juichtet gy (het is een jaerkring pas geleden),
Toen ge Oostenryk in d'echt met Frankryk op zaegt treden,
Hoe juichtet gy, wanneer het vorstelyke paer
Uw weelge streek bezocht: geen needrig heil, voorwaer!
Maer hoe zal ik de vreugd van uwe velden malen,
Nu 't vorstlyk Zoontjen ziet het eerste daglicht stralen?
Juicht, Belgen, Franschen, juicht! Juicht, volkeren der aerd'!
Louiza heeft een zoon, u aller hoop, gebaerd.
| |
[pagina 5]
| |
Heil u, o dierbaer Kind! heil u, o Romes Koning!
U, dien de Hemel geeft aen de aerde ter belooning
Van vaderlyke deugd, de wereld door vermaerd;
U, op wien onze neef, als op een bake, eens staert.
Europa dondert: heil! uit duizend koopren monden;
Kil hoort Britanje dit op zyn verschrikte gronden
Weêrgalmen; en de Faem, met vleugels aen de zool,
Verkondigt uw geboort van de een tot de andre pool,
En alles jubelt van de verste Noordervolken
Tot aen Hesperiën en de Adriaetsche kolken.
Maek vreugd, Europa! Juicht, gy, volkeren der aerd'!
Louiza heeft een zoon, des Keizers hoop, gebaerd.
Men moog' voor de eeuwigheid de poort van Janus sluiten;
'k Zie vreêolyven rond uw wiege, o Vorst! ontspruiten.
Men slaek', gerugsteund door uw Tiberheerschappy,
Den Oceaen in 't ende uit britsche dwinglandy;
U geev' Napoleon zyn blinkende eigenschappen,
En leere u op zyn spoor den glorieweg bestappen.
Zoo blyv' zyn heldendeugd, herlevend in den Zoon,
Tot heil van 't nageslacht gehecht aen Frankryks troon;
Zoo moog' het fransche land de wieg van helden blyven,
Aen Tiber, Seine en Scheld zoo eeuwig heil beklyven!
Maek vreugd, Europa! Juicht, o volkeren der aerd'!
Louiza heeft een zoon voor 't vaderland gebaerd.
|
|