Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 7
(1843)–J.F. Willems, [tijdschrift] Belgisch Museum– Auteursrechtvrij
[pagina 318]
| |
Deen Gheselle calengiertGa naar voetnoot1 den anderen die wandelinghe.Gheselle, mi en can verwonderen niet
Want ghi dese wandelinghe sietGa naar voetnootVs 2
In lanc soe meer verderven!
Oec siedi de meneghen sterven
5[regelnummer]
Beide van breke ende van armoeden:
Ende ghire u niet en wilt hoeden?Ga naar voetnoot6
Want int dinde es si al quaet;
Scuse voer, dat es mijn raet,Ga naar voetnoot8
Ochte si sal u loenen saen
10[regelnummer]
Als si den meneghen heeft ghedaen,
Met ermoeden in ertrike.
- Gheselle, ic bids u vriendelike,
Nu segt mi in wat manieren?
Hoe mode dus calengierenGa naar voetnoot14
15[regelnummer]
Die wandelinghe, ende achtersetten?
- Gheselle, ic segghe u, al sonder letten,
Waer bi icse hebbe ghecalengiert.
Ghi hebt herde langhe gheantiert
Van goeden ende van quaden dinghen;
20[regelnummer]
Maer, woudi u noch ter neringhen
| |
[pagina t.o. 318]
| |
Bladz. 318.
Vlaemsche Menestrel der XIV eeuw. (Volgens een H.S. te Brugge van het jaer 1370) | |
[pagina 319]
| |
Setten, ende de wandelinghe scouwen,
Ic hope u en souts niet berouwen.
Dat seggic u bi sente Janne;
Want, soe langhe gheet die canne
25[regelnummer]
Te water, siet men, datse brect.
- Ay, gheselle, hoe wijsselic ghi spreet,
Ende laet u quincslagen gaen!
Nochtan condier niet af ghestaen,Ga naar voetnootVs 28
Der wandelinghe, noch begheven.
30[regelnummer]
Maer ic vinde wel bescreven
Dat een eenen anderen riet,
Die hem selven nochtan niet
Van mesdoen en conde gheraden.
- Gheselle, ghine selt mine daden
35[regelnummer]
Niet volghen maer mine worden;
Want oest', west', suden ende norden
Soe es die wandelinghe, dat verstaet,
Malitieus worden ende quaet.
Soo dat is noch gheen man
40[regelnummer]
Bate daer in vinden can.
Maer vormaels, doe die heren melde,
Rive waren van haren geldeGa naar voetnoot42
Te gheven den menestreren,Ga naar voetnoot43
Doen mochten hen de ghene gheneren,
45[regelnummer]
Die van consten werdech waren.
Maer al woudi nu openbaren
U ghedichte ende u meenstrie,
En condi gheen reinaerdie,
Smeken, no lecken berden,Ga naar voetnoot49
50[regelnummer]
Men sal segghen: ‘gaet uwer verden!Ga naar voetnoot50
Hier en es u nu niet te doene,
Noch te horen van uwen sermoene.’
| |
[pagina 320]
| |
Wi spreken hieromme anderen raet.
Hier omme, gheselle, dunct mi quaet
55[regelnummer]
De wandelinghe, woudijs mi lien.Ga naar voetnootVs 55
- Ay, gheselle, bi der maghet Marien,
Des soe lidic wel een deel;Ga naar voetnoot57
Maer ic ete soe menech morseel,Ga naar voetnoot58
Ende drincke soe meneghen nap met wine,
60[regelnummer]
Daer ic om doe soe cleine pine,
In die taverne, achter straten,
Dat icker niet en can ghelatenGa naar voetnoot62
Der wandelinghe, ic moeter plien.Ga naar voetnoot63
- Wattan, gheselle? ghi hebt ghesienGa naar voetnoot64
65[regelnummer]
Vele wandeleers in haer daghen
Sonder vonnesse, ende werden ontdraghen,Ga naar voetnoot66
Die ic wel kinne iij. of vier:
Gielise van Trecht ende Jan van Lier,
Ende Metter Huven meester Jan,
70[regelnummer]
Ende noch meer dan ic can
Ghenoemen, die al hier te voren
Haer lijf in wandelinge verloren.
Hier omme, gheselle, soudicse laten,
Ende u selven daer toe satenGa naar voetnoot74
75[regelnummer]
Te woenen met uwen vrienden.
- Wattan, gheselle? of sijs verdienden,
Soe waest recht dat mense verdede!
Het es een cleine jammerhede
Dat deghene te nieute gaet,
80[regelnummer]
Die na eens anders mans doot staet,
Ofte na sijn goet, dat God verleent.
Maer wetti wat mijn herte meent?
Dats eten, drincken, metten bliden,
Ende vroe te wesen tallen tiden,
| |
[pagina 321]
| |
85[regelnummer]
Sonder bedwanc, ende sonder aerch:
Dat soe doet mi laden maerch
Dore therte, al in de ziele mijn.
Ende oec vondic int latijn: -
‘Liever haddic een beenken te bejaghen,
90[regelnummer]
Ende dat sonder bedwanc te knaghen,
Beide openbaer ende stille,
Dan te stane in iemens wille,
Ofte in bedwanc te doene arbeit,
Ende ic der spisen hadde planteit.’Ga naar voetnootVs 94
95[regelnummer]
Dits bediedenes des latijns.
Alsoe langhe als ic des goeds wijns
Mach drincken, dore mine craghe,
Ende ic mine derme ende mine maghe
Mach aisieren, na minen eesche,
100[regelnummer]
Beide met broede ende met vleesche,
Willic mi ane wandelinghe houden,
Tes ic op crucken ga van ouden.Ga naar voetnoot102
Niet eer en hulpt an mi castien.
- Gheselleken, spade seldi bedien,Ga naar voetnoot104
105[regelnummer]
Alsoe ic ane u tale hore;
Want ghi sprect als een doere,Ga naar voetnoot106
Die al sijn dijnxken wel can loven.
Hets quaet gapen jeghen enen oven,
Nochtan heeft de mont ontaen.Ga naar voetnoot109
110[regelnummer]
Maer woudi des noch ave staen,
Soe waerdi wijselic bedacht,
Ende hanteret u ambacht,
Ghelijc dat ic ende andre goede cnapen doen:
Cousen, cleeder ende scoen
115[regelnummer]
Soudi cortelike winnen;
Maer neghi niet; ghi wilt rinnenGa naar voetnoot116
Van lande te lande, in dorp in steden,
Daer ghi onorborlijc u leden
| |
[pagina 322]
| |
Verslit, dat ghi noch selt claghen;
120[regelnummer]
Want als ghi comt touden daghen,
Ende ghi naect ten xl jaren,
De wandelinghe sal u, te waren,
Eer dat comt de lesten dach,
Roepen doen: ‘O wi, o wach!
125[regelnummer]
Haddic thuus over minen eers
Gheseten, sone waeric niet soe dwersGa naar voetnootVs 126
Mijn leven, noch dus sere verkeert.’
Och, lieve gheselle, dit vers soe leert;
Want, sekerlijc, wildijt vroeden,
130[regelnummer]
Soe moetti u van sonden hoeden;
Maer neech; ic hoert wel an uwe tale.Ga naar voetnoot131
- Gheselle, ghi cont spreken wale;
Mi wondert dat ghi niet en sijt
Een hoghe pape hoghe ghewijt;
135[regelnummer]
Want wel duncti mi gheleert;
Maer haddi u herte ghekeert
Van der loeser dobbelder vrouwen,
Die ghi soe sere mint met trouwen,
Te baten waert u selven comen.
140[regelnummer]
- Och nenic, wat mi mocht vromen:Ga naar voetnoot140
Sonder hemelrike allene,
Sone soudic niet de werde rene
Aldus ghedoen ute mijnre herten.
- Gheselle, ghedinct u niet der smerten
145[regelnummer]
Enter groter onvromen,
Die meneghe es van vrouwen comen?
Adam ende Samsoen,
David ende Salomoen?
Dese werden bedroghen van wiven:
150[regelnummer]
Wie sal dan onbedroghen bliven?
Niemen, als Aristoteles sprect
In den latijn ende ons vertrectGa naar voetnoot152
| |
[pagina 323]
| |
Int boec Secreta secretorum:
Hi leert ons allen, ende niet somen,Ga naar voetnootVs 154
155[regelnummer]
Dat alder goetlijcste venijn,
Dat te deser werelt nu mach sijn,
Dats de wandelinghe van wiven.Ga naar voetnoot157
Dan condi u gheen clerc bescriven
Hoe goet dat es in den beghensel
160[regelnummer]
Met hen te sine, maer int entsel
Smaect de morseel na den loeke.
- Gheselle, soe goetliken roekeGa naar voetnoot162
En conde al de werelt niet ghegheven,
Als ic haer mach comen beneven,Ga naar voetnoot164
165[regelnummer]
Te cussen haer mondekijn roet.
Al waric ghewont toter doot,
Ic worde ghenesen op die stat:
Haer wandelinghe en werdic niet sat:Ga naar voetnoot168
Si heeft soe soeten reinen lijf!
170[regelnummer]
- Gheselle, ghi blijft een keitijf.
En waer u borseken niet ghemintGa naar voetnoot171
U wandelinghe waer saen ghescint,Ga naar voetnoot172
Dat wel cortelijc sal sijn.
- Wattan, gheselle, jeghen tfenijn
175[regelnummer]
Es si triacle bi te sine, sijts wijs;Ga naar voetnoot174, 175
Want selc spel ende selc jolijs,
Als si ende ic te gader driven,
En conde u gheen clerc bescriven,
Die woent tusschen hier ende Aken:
180[regelnummer]
Dats in wandelinghen, ende in spraken,
Ende in groter vrier coenheden,
Ende in allen goetliken seden.
Ic bidde den heere van den hoghen ghesateGa naar voetnoot183
Dat hijt nemmermeer en late
| |
[pagina 324]
| |
185[regelnummer]
Dorper weten, no keitiven,Ga naar voetnootVs 185
Wat si ende ic te gader driven,
Als wi beide, naect ende werme,
Ligghen in mallex anders arme,
Openbaer met goeder minnen.Ga naar voetnoot189
190[regelnummer]
Solaes dat wi dan hebben binnen
En seiden u niet die nu leven.
192[regelnummer]
God moet ons allen hemelrike gheven!
Amen.
Handschrift No 192 van het catalogus der Bibliotheca Hulthemiana, te Brussel, waerin dit belangryk gedicht voorkomt onder het nummer cxlix.
J.F. WILLEMS. |
|