Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 2
(1838)–J.F. Willems, [tijdschrift] Belgisch Museum– Auteursrechtvrij
[pagina 121]
| |
III.
| |
[pagina 122]
| |
wijf.
Wat deze loetenGa naar voetnoot1 versiert!
Sijdy al bebiert? ,, Wat zuldy hier brouwen?
En heetty niet Hannen?
man.
Hannen? neen ic, in trouwen,
Hannen en was noynt mijn rechte name.
wijf.
Tes ooc waerachtich, twaer voor u een blame;
Want Hannen es een zot, met curten verhale.
man.
Een Hans es een duutssche, een hackinoGa naar voetnoot2 een wale.
Hoe zal ic dan heeten? ic en weets niet, by lo.
wijf.
Een Hanneken es een kint, en Jan wyoGa naar voetnoot3;
Dies mueghdy wel Jan heeten, up elc termijnGa naar voetnoot4.
man.
Wat es wyoe te zegghen?
wijf.
Cuendy gheen latijn,
Zo en zuldy dat woordeken niet verstaen:
Dat ghy zo zult.
man.
Ic latijn cuenen? swa neenGa naar voetnoot5, ic waenGa naar voetnoot6.
Zoudic latijn in den coestal gheleert ,, hebben?
Ic mach altemet den harijnc ghekeert ,, hebben.
wijf.
Waer, int cloostere?
| |
[pagina 123]
| |
man.
Ke neen, up eenen roostere.
Waer keert menne anders? ha, sufte ghye?
wijf.
En als ghy twee butten cocht ghy brochter dryeGa naar voetnoot1:
Dus moester proffijt in u huus ghewerden.
man.
Hoe es datte mueghelic?
wijf.
Ghy waert den derden;
Want ghy zijt al buttachtich, zoot mach blijcken.
man.
Mijn heren, zy wilt my by eenen but ghelijcken!
Eyst niet jentGa naar voetnoot2 dat zy met haren man gaet gecken?
Maer de vrouwen moeten altoes ane becken,
En tlaetste behauwen van der tale.
wijf.
Ghy spreict quaet vlaemsch, al en zijdy gheen wale.
Secht: de mans willen altijts de vrauwen duercaerden.
man.
Wa jenGa naar voetnoot3? zy en willen. De vrauwen draghen zom baerden;
Daeromme willen zy boven bindenGa naar voetnoot4, zonder ontvlien.
wijf.
Draghen zy baerden?
man.
Ja zy, ic hebt ghezien.
Eyst wonder dat de werelt gheheel gaet verdraeyt!
| |
[pagina 124]
| |
wijf.
Ke zwijcht, stopt uwen bec! hoe stady en craeyt!
Ic hoore wel, ghy meent u dijnghen int vuile.
man.
De vrauwen draghen baerden an haer nuyleGa naar voetnoot1:
Es datte vuil? laet varen u snaterijnghe,
Ic zout doen blijcken.
wijf.
Welke taterijnghe!
Hebben de vrauwen nuylen? waer sijn u sinnen?
man.
En hebben zy gheen mulen, die cattinnen,
Daer zy baerden an draghen, in reynder vauwenGa naar voetnoot2?
Ic wedde ja zy.
wijf.
Sijn de cattinnen vrauwen?
Wat caut es my datte? spreict by manieren.
maf.
Tzijn de vrauwen van de caters, by gans bierenGa naar voetnoot3!
Blijckt niet in de maerte? tesser al te verhoeneGa naar voetnoot4:
Elc wilt een vrauwe hebben.
wijf.
Wat heift men te doene
Met zulcken caut? tschijnt dat ghy al zot ,, zijt.
man.
Fy, Clemme, my dijnct dat ghy al besnot,, zijt.
Vaecht uwe nueze af: zuucht het zoch.
wijf, tastende naer hare nueze.
Wat ghebreict u an mijnen nueze?
| |
[pagina 125]
| |
man.
Ja, tes waer, ghy hebten noch.
Stonde dien nueze niet u caken ontrent,
U schoon aensicht ware met allen gheschent.
Tes eenen schoonen blusscher, meerder dan zomGa naar voetnoot1.
wijf.
Wat ghebreict u an mijnen nueze?
man.
Stonde hy niet stom,
Ic en zouden niet gheven om eenen ducaet.
wijf.
Kijct, welc eenen fraeyen nueze dat daer staet!
Ic hadde my liever zulc eenen nueze ghezactGa naar voetnoot2.
man.
Al es mijnen nueze gerompelt, hy lach ghepact
Even in de mande als wy eerst overquamenGa naar voetnoot3.
wijf.
Hy is swinters al blau; ic soude my schamen
Zulc eene nueze te draghen; want hy te snode ,, es.
man.
De vrauwen prijsen altijds dat root ,, es.
Hy wert root als ic drijncke crabbeleereGa naar voetnoot4.
wijf.
Waen, Jan ghy zijt een aerm brabbeleere.
Ghy hebt altoos in uwen nueze, zo ic zeye.
man.
Wat hebbic in mijnen nueze?
| |
[pagina 126]
| |
man.
En ghy zijt deerlic gequelt van den schaephoeste.
Van achter niesdy, dats meerderen royGa naar voetnoot3.
wijf.
Al waerdy met uwen nueze noch zo moy,
Den mijnen es genterGa naar voetnoot4, ic wilt betoghen.
man.
Dats waer, Clemme, haddy gheen verkens ooghen
Ghy warlicht veil claerder dan een tijnckenGa naar voetnoot5.
wijf.
Mijn ooghskens zien claerder dan een vijncken,
Ja veil claerder dan een caukenGa naar voetnoot6 van een craeyken ,, ziet.
man.
Ic wedde om een zesken, ghy en ziet dat draeyken ,, niet:
Eyst wit of zwart? willet my accorderen.
wijf.
DeisGa naar voetnoot7, sente Loys temptatie zal my tempteren.
Tes ghenoech; tes beter dat wy thuiswaert gaen.
man.
Ic hebbe mijnen gughelrocGa naar voetnoot8 just anghedaen;
Dies moet ic wat ghuchelen, dats verloren.
wijf.
Mijn heren, en wilt u niet stooren:
Hy en es van den wijsten niet, tblijct an zijn vijteGa naar voetnoot9.
| |
[pagina 127]
| |
man.
Holla, hoe gaepty alzo? zuldy my bijten?
Ghy hebt emmers een gente backtreyeGa naar voetnoot1;
En daer mede zijdy ooc wacker, ghije:
In uwen mont en zal gheen coppe ghespin ,, wassen.
wijf.
Hoe zoude ment connen naer uwen zin ,, passen!
Haddic Godt gheweest ghy zout de vrou al anders maken sien.
man.
Tzou zonder twijfel zo gheschien.
Waert dat ic God ware, verstaet de reden saen,
Ic zou de braen stellen daer de schenen staen,
Zo en zoude men zo veel blauwe schenen niet steken
An stoelen en bancken.
man.
Ende de buucken zoudic maken opengaende,
Al met cnoppen, hoort mijn ontpluuc ,, careGa naar voetnoot3,
Ende alsser rammelijnghe in den buuc ,, ware,
Zoo zoude ment met een clotkenGa naar voetnoot4 cuusschen.
wijf.
Mijn heeren, hoeren ruusschenGa naar voetnoot5
Van zulk een clap! twaer beter gheswegen,
Dan alzoo te rasen.
man.
Ende jeghen den reghen,
Die de luden dicwils comt verdooft ,, quellen,
| |
[pagina 128]
| |
Zoudic elc mensche een bordesscheGa naar voetnoot1 up dooft ,, stellen,
En achter zoudic een caveGa naar voetnoot2 noort of zuit ,, drieghen,
Om dat den doom van den biere zoude uut ,, vliegen:
Zo en zoude dbrein zo vullicGa naar voetnoot3 niet zijn versmoort.
wijf.
Dats emmers wel zottelick verzint.
man.
Ende voort
Moet ic u noch zegghen int platte ,, calleGa naar voetnoot4,
Dat ic van elcx mont [soude maken] een ratte ,, valle,
Zo en dorftmenGa naar voetnoot5 gheen catten daer toe hauwen,
Noch ratten cruut coopen.
wijf.
By mijnder trauwen,
Ghy waert weerdich ghesmeten met vurte sleterenGa naar voetnoot6,
Zoude ghy Gods werken willen verbeteren?
Wa, willecom cochuut, wech, cust den brandereGa naar voetnoot7.
man.
Tes daeraf ghenouch; nu up een andere.
Tes my leet hebbic messeght, tzy groot of cleene.
wijf.
Nu wel, twerdt varijnc hoogh tijt van scheeneGa naar voetnoot8;
Dus dat wy ghijnghen, twaer wel mijnen wille.
man.
Kenne boeyeGa naar voetnoot9, wy moeten noch gaen naer Bentille:
Tes daer kermesse, laet ons derwaert poghen.
| |
[pagina 129]
| |
wijf.
Twaer schande zouden wy ons hier vertooghen
Zonder een present te gheven dees heeren verheven.
Schuelter niet in den curf?
man.
Daer es wat bleven.
wijf.
Nu zegt my watter inne es, up rechter minnen.
man.
Watter inne es?
wijf.
Ja.
man.
Tjan, daer es een hinne.
wijf.
Een hinne, zechdy?
man.
Hoe, meendy dat ic lieghe?
wijf.
Haut den curf toe, dat zy niet uut en vlieghe!
Ic meende waerlijck dat zy ter maerct vercocht was;
Maer tes noch [wel datse] tot hier ghebrocht es:
Wy zullender, hopic, de eere mede bewaren.
man.
YgoGa naar voetnoot1, dat peynsdic ooc.
wijf.
Rasch, zonder sparen,
Groet dit lieve gheselschip, jonstich verweten.
man.
Gans mierrentantGa naar voetnoot2, ic hebbe mijn sprake vergeten.
Groetse ghije, ghy kuenet wel ter kuereGa naar voetnoot3.
| |
[pagina 130]
| |
wijf.
Moet ic altoos ghequelt zijn met dezen luere!
Ghy heeren, en belcht u niet van tsotte ghemoetseleGa naar voetnoot1.
Wy bieden u al tsamen een minnelic groetsele,
En brijnghen u, zonder yemant te stooren,
Een goede vette inne, om te smoorneGa naar voetnoot2,
Ende bidden u wiltse in dancke ontfanghen.
man.
Wacht, willicse uut trecken?
wijf.
Wacht, laetse my langhen.
Ontbeyt, hoe sta ic aldus en babbele!
My dijnct dat ic niet dan hoy en grabbele:
Dees hinne es te gheven en niet te coope.
man.
Siet wel toe dat zy u niet en ontloope;
Want ic zouder om zijn een beschaemt catijf.
Vatse wel.
wijf.
Mijn hand bernt an mijn lijf;
Ic en vintse niet, eyst niet wel een plaghe!
man.
Daer es nochtans een inne.
wijf.
Ic wildicse zaghe,
Of ghevoelde, zo ware ic der zake vastere.
man.
Laetse my tasten.
wijf.
Nu tast, hinne-tastere,
Ghy en zullet niet bet dan icke duergronden.
| |
[pagina 131]
| |
man.
Ey wijfken, lacht, al vonden, al vonden.
Siet wat ic hier hebbe, en maect gheen gheschrey.
wijf.
Es dat een hinne?
man.
Neent, tis een ey.
Hau ziet, dit zijn vremde miraculen.
Zoude de hinne gheleyt hebben sonder cakelen?
Ic en hoorde mijn dagen noynt vremder clute.
wijf.
Daer was een inne, maer nu eysser ute:
Een ey wasser inne, nu hebbic tverstant.
man.
Daer was een inne,
wijf.
Maer twas een ey, mijn quant,
Dees ey esser van (een waer woirt, niet gheloghen!).
man.
Nu moeten wy de duecht van den eye betoghen,
Of wy zullen hier teenegaer blijven in schande.
wijf.
Een ey maect veil spijse.
man.
Jaet, menegherande:
Men maecter me goe supenen, gheswollen met sap
En wittemoes.
wijf.
Ja, en goede appelpap;
Ooc dienet zy zeer wel in taerten, in vlaën.
| |
[pagina 132]
| |
wijf.
De vaddenGa naar voetnoot1 hoe beghinnen zy te huuleneGa naar voetnoot2
Als zy wel gheeyert zijn: men zoudeze zoucken.
man.
Sghelijcx de craustelijnGa naar voetnoot3.
wijf.
En deyer coucken
Daer en zijn gheen graten in, ghezeyt goet ront.
man.
Een eyken ghebraden en es ooc niet onghesont,
Alst men heit up zijn hollansche, metten botere.
wijf.
Van ghedopte eyers en crijch men niet den snotere:
Men v......er wel af, dats dat ic prijse.
man.
De eyers dienen bycans tot alle spijze,
En men cocse menichsins, sout an den treyn gaenGa naar voetnoot4.
wijf.
Men cocse met booccruitGa naar voetnoot5,
wijf.
Men roerse metten inguneGa naar voetnoot7, en metter pecelle:
Dan maect men appeltasseyenGa naar voetnoot8 metten mostaerde.
| |
[pagina 133]
| |
man.
O de eyers zijn puicgoet van aerde.
De schippers, als zy hebben den hongher bijstere
Zo maecken zy van eyers eenen vijstereGa naar voetnoot1,
Inne baken vleeschGa naar voetnoot2 ghebacken in de panne.
wijf.
Maer als zy dan te zeer lichten de kanne,
Zou zouden zy wel schieten om te naest
Den coc van vranckerijckeGa naar voetnoot3.
man.
Duufkens met eyers ghefaestGa naar voetnoot4
En zijn ooc niet quaet, dats goet te ghevroene.
De eyers plegen de lieden te voene:
Eenen sangher van eyers gheentijts heesch es.
wijf.
Men zecht dat een ey bloet en vleesch es
Binnen dry daghen, zo ic ghepresen las.
Sghelijcx ooc Christus ghebenedijt verresen was
Binnen dry daghen, tes een schoon exempele.
man.
Hy hadde gheseyt: breict dezen tempele,
En binnen dry daghen zal ic hem verwecken.
wijf.
Int uitterste oordeel, up diversche plecken,
Zal van den menschen gheropen worden menich ey!
Deen met blijdschap ende dander met gheschrey.
Leert hier up dijncken, o menschelicke zinnen!
man.
En leert Christus uwen Zalichmaker beminnen,
Die ons met zijn precieus bloet ghecocht ,, heift.
| |
[pagina 134]
| |
wijf.
Goede jonste, die ons tot hier gebrocht ,, heeft
Hadde noch wel vonden ons presentatie.
man.
Nemet doch danckelijc, dat jonste ghevrocht heeft,
En blijft bevolen Gods moghende gratie.
P.S. Het bier crabbeleere, vermeld op bladz. 125 is ook te Gent nog bekend.
J.F. WILLEMS. |
|