Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

Jos. Wetzels
Et Heutser Jungs-je

I Kirchroa, is et loestieg leëve,

Doa wónt ing oes-jelosse tsoat;

Mer wiets en jekheet is hun sjtreëve,

Vol dómmerij is jidder woat.

Van Blieërhei bis op Sjeveemet

Wees jidder kink direk besjeed

En is vol sjtoots uvver zieng heemet

En wees al wat et klöks-je sjleet.

[p. 96]

 

Refr.: Went ee Heutser jungs-je vóftsing fennige vingt

 

En in Dörp de vaan eroezer hingt,

 

Hant va kniesoer' vier hij durch oes jing las,

 

Jóng dan is jet lòs, da hant vier sjpas.

 

 

 

Des Zóndes jeet me jet jetreëne

 

Der Maat eróp, der Maat eraaf.

 

Me kan ziech an de lóf jeweëne,

 

Iech han ze jeër, doarum alaaf!

 

Is da jet doa va moezietseere

 

Va kwetsjbuul of va viejoolieng,

 

Woavuur zouwe vier ós sjeneere,

 

Mer richtieg kriet heë ieësj de zieng:

 

Refr. -

 

 

 

Kómme óch daag mit duuster sjoelle,

 

Dat is joa allemoal ejaal.

 

Me kan dök uvver breuzel moelle,

 

Maacht vuur der klingste drek sjandaal.

 

Mer huurt ós plat me mónter klinke,

 

Sjpitst me de oere al dierek.

 

Vul besser sjmaacht ós et tse drinke,

 

Vier zinge wie 'ne hòve jek:

 

Refr. -

 

 

 

(Moeziek: Hub. Scheren)