Alaaf Kirchroa(ca. 1948)–Jos. Weyden– Auteursrecht onbekendIng nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach Vorige Volgende Jos. Wetzels Os jeetsje Os jeetsje, dat is ee sjun deer, Va hinge bis vuure jetseerd; En propper is et wie jelekt! Dat is miech ee jeetsje, mek mek. Et hat mer ee maajer jesjtel, Dat is uvvertrókke mit vel Mit vuure en hinge ee lek, Droes maat et prut prut of mek mek. Tswai poeëte hat et op ing zie, Et sjtuuëst mit de höare, de prie! En sjleet mit der kop wie 'ne jek En ruft oes-jelosse: mek mek. [pagina 97] [p. 97] Et hat a-jen kin inne tsiek, Doa sjlóddert et mit wie moeziek; Vreest kappes en moere mit zek En laacht ziech 'ne poekkel: mek mek. Et hat inne sjunne ballóng En vroagt nit noa kaate of bóng; Jieët milliech en, bótter wie sjpek, Dat is diech ee jeetsje, mek mek. Wie jidder jeet hat zie 't vet Va binne zoeë molliech en net; Sjträut kaffe ezoeë in der drek En ruft oes-jelosse: mek mek. En wist ier wat het óch nog hat: 'ne Sjèrkwaas uvver 't tsiefferblat; Wen iech doa et jeetsje aa trek, Da ruft 't owieë en mek mek. En went 't ins himmele jeet, Da deet miech dat leed van die jeet En lek miech 't vel vuur je bed En róf da mer zelver: mek mek. Vorige Volgende