Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

[p. 84]

M. Hax
Et Kruufs en angesj nuuks!

Oppen Blie sjteet, vas umrankt
Van ee jietter, beum en mai
Et Kruuts
Doa midde óp der plai.
Die plaatsj hauw et at joarelank,
Os Kruuts,
Vuur ziech alleng; en Joddeshank
Zoog zoeë uvver de jantse Blie.
Et Kruuts, alleng en kloar:
Op der ieësjte blik koeët me doe zieë:
Der Heer der Heëre Hersjer woar.

Mer hinger Herjótsruk - ocherm,
Wie koam me dróp? -
Hat me zoe ee modern
Erbemliech iezerwerk jesjtóp,
Dat alle harmonie verkluurt
En de sjtille, hillieje andach sjtuurt
Van et Kruuts.
Os Kruuts, dat went et muuët,
Va jenne ziech verdrenge lieët!

Went me oes die hats et kruuts en jloof wilt drenge;
Moderne weltejees de uvverhank da bij diech kriet.
Wen aldaagszörg en duuvelskroam dieng zieël be-enge:
Denk dan aan 't Kruuts, dat de moderne tsiet
Verdrenge wil van ózze plai.
En doe blies meester uvver diech,
Jraad wie ós Kruuts doch meester blieft
Uvver de jantse Blie!