Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

M. Hax
Der auwe Reejelafeur

I jroeësvadders tsimmer sjteet at joarelank
Zoe jants verjèsse-sjtil neëver de bank
De auw en wiet-tiektakkende oeër,
Die aa kinger en kingskinger oane rouw
Hön vervloage tsiet jezaat jenauw
En die huu nog sjleet.
Eng eentsieje aas mer,
Woarum jister en huu ziech drieënt
Va huu óp mörje....
Doch - wie iech wees - ens kunt der daag,
Aan dem iech nit darf denke....
Die sjtónd, zoe bang, die aajesjlieche kunt
En de oer da hingert in der sjlaag....
'ne Letste tsiddrieg - dreuve klank
Verklinkt - nit sjui, nit hel -
En de ieëwieg-auw oeër,
Ze sjteet ver ummer sjtil....