Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

[p. 70]

Kloeëster

Jos. Geilenkirchen
Kloeëster-kapelsje

Der sjunne Maimond is bejónne,
De naatejaal, die is werm hij,
Der sjunne Maimond mit zieng blómme,
Mit voeëjelzang en koekoeksjrai.
De welt, die is wie nui ersjtange,
Wie 'ne blómmejaat ze vuur ós liet.
De winkternoëd is noen verjange,
Et laacht en winkt ing sjunder tsiet.

Et veld, dat sjteet vol joddesjaave,
De obsboom vol va blómmeprach.
Kóm, los ós zieël ziech noen ins laave
A Joddes jótheed en Zieng mach.
De zón, die wurpt hör letste sjtroale
Wie julde piel op busj en veld,
Els wul ze ós ee bild joa moale
Va Joddes almach óp de welt.

Der wèg veurt miech durch Rolducs velder
Noa da kapelsje, òd mar net.
Hoeëg in de loeët, doa zingt zeeë helder
Der lieëver nog zie dankjebed.
Vuur et kapelsje ing módder sjteet,
Veer kingerchere um hör sjtunt.
Ze klaagt de Módderjoades hör leed
En vroagt Hör hulp, went mieë nog kunt.

Iech blief tseruk, wil hör nit sjtuure
In dat vertrouwóngsvol jebed.
Mar wat is dat? - Wat mós iech huure?
De kinger zinge zoeë ring en net:

[p. 71]

 

‘Maria, Maienkönigin!

 

Dich will der Mai begrüssen.

 

O segne seinen Anbeginn

 

Und uns zu Deinen Füssen.’

 

 

 

Mie hats woeët weech en vuch mie oog:

 

Ing módder beënt, de ónsjóld zingt!

 

Wat iech doa hoeët en iech doa zoog,

 

Jants zicher durch de wólke dringt.

 

Wat ee herliech bild miech der himmel joof,

 

Umraamd va oaveds-zónnesjtroale

 

Wat kan doch ózze katooliesje Jloof

 

Vuur herlieche bilder moale!

 

 

 

Noen junt ze voet en iech kóm noader

 

En jrus Maria inniegliech.

 

Mie hats, dat weët noe nog vul sjwoader

 

En al sjtaamelends beën iech miech:

 

‘Milde Königin gedenke,

 

Wie 's auf Erden unerhört,

 

Dass zu Dir ein Pilger lenke,

 

Der verlassen wiederkehrt.’

 

 

 

Doa kómme Rolducs sjtoedente eraa

 

Noa 't kapelsje in et veld.

 

Ze zind voller vräud, dat ziet me hön aa,

 

Als wen 'n jehuuët de jantste welt.

 

Ze kómme de Módderjoades ieëre,

 

Hör um jenaad en zeëje vroage,

 

Höre bijsjtank bij et lieëre

 

En in die jevoarvol joare.

 

 

 

Ze hant noen ópjehoeët mit beëne

 

- Et letste Amen is verhalt -

 

En mechtieg klinkt oes hóngede keële,

 

Dat 't uwer busj en velder sjalt:

 

‘C'est le mois de Marie,

 

C'est le mois le plus beau.

 

A la Vierge chérie

 

Disons un chant nouveau.’

 

 

 

Et weët alles sjtil.... der oaved kunt,

 

Der nieëvel bejint tse zinke

 

En hij en doa al sjteëre sjtunt

 

An et fiermament tse blinke.

[p. 72]

 

Iech bin va verwóngeróng jants sjtóm

 

En doch is mieng zieël zoeë vroeë.

 

Opins vingt van Ailbertoes-hilliegdóm

 

De Johannesklok an 't loewwe.

 

 

 

De Johannesklok! En ónwilkuurliech

 

Huur iech vuur Rolducs tabernakel

 

Ee jungsj-je beëne zoeë inniegliech

 

- Zieng zieël is oane makel -

 

‘O Jezus, Gij goede Kindervriend,

 

Wil toch aan mijn moeder geven

 

Het ware geloof, dat mij bezielt,

 

Zelfs ten koste van mijn leven!’

 

 

 

Wat ee herliech bild miech der himmel joof,

 

Umraamd va jnade zónnesjtroale.

 

Wat kan doch ózze katoliesje Jloof

 

Vuur herliache bilder moale!