Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

Jos. Geilenkirchen
Liederblommekrants
óp et jraaf van ózze vrunk Frans Scheren bij jeleëjenheed van zienne naamensdaag.

Mit et hats vol leed wille vuur ós sjritte lenke
Noa der joddesakker, sjaurieg, ernst en sjtil;
Doch jing vertswieflóng, darf in ós zieël verzenke,
Wil 't jloof ós zeët: 't woar Joddes hilje wil.
'ne Krants wille vuur óp die jraaf diech leëge,
Als vrundes-jaab, huu óp dienne naamensdaag;
'ne Krants va blómme, die zelver doe doogs fleëge
En als erfdeel aan dieng zenger has vermaacht.

In Hailandsblót jedrenkt en sjtroalend wie nog nie
Sjteet in deë blómmekrants ing roeës tse prange:
Dieng ‘Missa in honorem St. Lamberti’,
Die doe jesjaffe en woaraa dieng zieël jehange.
Dan volgt, umraamt mit 'ne ónverwelkb're miertekrans,
De blóm der ónsjóld, zoeë reen, zoeë käusj en net:
Et is de lielieje in höre ónsjólds-jlants,
Die ‘Ave Maria’, der ingels-jrós va Nazareth.

Ooch mit dieng lieblingsblóm, et doeftende reseda,
Hant vuur dienne blómmekrants jesjmuukt,
Als ziembool van die ‘Jesu dulcis Memoria’,
Woamit doe ins dieng zenger has bejlukt.
Da bringe Mai-jlöks-jere, die ver in der krants jebórge
- En die dórve vuur doch zicher nit verjèsse -
Die ‘Marien-Wiegenlied’, wats doe zoeë jeër jezónge,
Went in echte vrundsjaf vuur bijeejezèsse.

[p. 69]

 

En der flieder, deë in lauwer Maienloeft,

 

Went alle blómme des Sjöpfers looblied zinge,

 

Himmelwerts sjikt zienne herlieche blómmedoeft,

 

Deë wilt diech die ‘Sanctus Benedictus’ bringe.

 

En toelpe in de wóndervolste kluure

 

Wille ooch nog sjmuukke dienne blómmekrants.

 

Ze losse diech die ‘Jubilate Deo’ huure

 

In betsauberende melodieënjlants.

 

 

 

‘Domine salvam fac Reginam nostram’

 

Roesje eefäuranke ós dan entjeëge

 

En vroage Jod vuur ózze Oranjesjtam

 

Zienne bijsjtank en Zienne Joddeszeëge.

 

Da is nog in ózze blómmekrants tse vinge

 

De aster, als zinnebild der verjenklichheed.

 

Die wilt diech dienne ‘Dag des Toorns’ zinge

 

En ós erinnere aan de ieëwigheed.

 

 

 

‘Ruh' in Frieden’ woar de letste liederjaab,

 

Die doe dieng zenger has jejeëve;

 

Evvel die zengerhats hat ziech nit mieë draa jelaaft,

 

Wil 't decrescendo koam va die verdeensliech leëve....

 

Doabij hauts doe diech zicher nit jezaat:

 

‘Iech wil uuch mieng letste mol-accorde bringe,

 

Ee jraaflidsje han iech miech zelver hij jemaat

 

En nit lang.... da kónt ieër et aa mie jraaf ooch zinge.’