Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

Jos. Geilenkirchen
Bij der Absjied van Pastoeër Gerards
(6 Aujoes 1932)

Noen hat dan bauw de letste sjtónd jesjlaage,
Dats Doe nog Kirchröatsjer burjer bis;
Die sjtónd, woats Doe adieë móts zaage,
Wat Diech an-et hats jewaasse is.

Kirchroa, woats Doe mieë els tswantsieg joar
Jewiessenhaft ervult Dieng priestarflichte;
Nit alling in kirch en an altoar,
Uvveral, woats Doe mar jóts kónts sjtichte.

Kirchroa, woats Doe Dieng priesterjoegend
Jlukliech en tsevrije has verleëfd;
Woa Kirch, reliejoeën, moraal en toegend
Als ideaal vuur dienne jèes jesjweëfd.

Kirchroa wilt tsóm absjied Diech nog ins danke
Vuur alles wats Doe vuur ós has jedoa.
De joegend, de erme en de kranke,
Hön hats vol leed, zint zie Diech van ós joa.

[p. 68]

 

Heugem, wie jeër zouw iech et diech zaage,

 

Wie heë jeacht, jeleefd bij erm en riech;

 

Evvel, wil heë dat nit kan verdraage,

 

Drum es et oog besser, dat iech sjwieg.

 

 

 

Heugem, iech zaan 't diech sjtil i jidder oeër:

 

‘Doe kries 'ne prechtieje nui-je pastoeër’.