Alaaf Kirchroa(ca. 1948)–Jos. Weyden– Auteursrecht onbekendIng nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach Vorige Volgende Jos. Geilenkirchen In et Wórmdaal Iech zits in et Wórmdaal jants alling An der zoom van der busj óp 'ne bemoosde sjtam. Vuur miech 'ne berg van sjrot en van sjting En doa hinger der sjnoorsjnakke iezerbaandam. De Wórm, die drieft hör koalsjwatsa brui Wie ee troerband durch de bende vol zaftieg jraas En hij en doa sjtunt innieje kui En lèsje der doeësj an dat sjlammieje naas. Mieng jedanke junt hieël, hieël wiet tseruk, Noa hön, die al hónderde joare bejraave; Noa die daag va vrid en va jroeës jeluk, Wie hij der sjwatse diamant woeët jejraave. Iech zieën mechtieg jroeësse wasserraar, Durch et kristalkloar wórmwasser jedrève. Iech zieën mönche in hönne talaar, Jenauw wie kanonikoes Ernst 't besjrève. Hónderde köalder zieën iech joa Noa de koel hön broeëd verdeene in ieëre. En bij hön zieën iech abt Chaineux sjtoa, Vuur hön tse waarsjauwe en tse belieëre. [pagina 73] [p. 73] Vol achtóng óngerwerpe ze ziech An de belieróng, die heë hön zal jeëve. Ze kinne zieng kentniesse en zaage ziech: Onger zienne krómsjtaaf is et jót leëve. Iech zieën hön knije rónksum der sjaat, Hón sjróngieje heng tsezaame vauwe. Ze hant de hillieje Katharina jezaat: ‘Doe bis ós patroeënin, óp Diech vuur vertrouwe.’ Ze klumme deep eraaf in de eëd, Drieve sjtolle en sjtrekke mit jroeësse jevoar. In de abdij weet vuur hön jebeënt En aa hön jedaat bij 't offer an altoar. Zoeë bleef benoa zivvehónged joar Op et lendsje va Roda der Joddes-zeëje; En de abdij da ieësjte woar, Die Europa der sjteekoal vuur koeët leëje. Mar doa zieën iech ing sjwatse wólk Verdónkele der polietiesje horietsont. Iech zieën barbariesj kriejervólk, Wie ze op Roda's jezeënde huuëvele sjtónt. De horde dringt noen in de abdij En wie vandale dunt ze roove en sjteële. De vrijheed van de mönche is noen verbij En zoeëjaar der abt hat nuus tse beveële. Heë protesteert en de mönche vluchte, Evvel de vandale kinne jing wette. Der abt hulpt jee klaage en ooch jee zuchte En heë vlucht voet um zie leëve tse rette. Noen weet verkoat alle haab en jót En de mönche dunt hönne eejedóm werm jelde, Den de abdij, die loog 'n in et blót. Alle achtóng vuur zóng helde! Nog drij joartseende mósse verjoa, Ooch dat offer mót uur noch bringe. En i jlants zal werm de abdij doa sjtoa. En ze kan vol vräud et ‘Alleloeja’ zinge. Roda-lendsje, der roem is verbij En der zeëje Joddes is van diech varsjwónde. Oes-jeplungert dieng prachvof abdij, Die hilliegdom entieërt en sjrekliech jesjónde. [pagina 74] [p. 74] Beroofd en verlosse likste noen hij, Woa zoeë mennieje hat vónge zie jeluk En va koeër- en psalmemelodij Schalt oes dieng jewelve jee echoo tseruk. Zoeë sjteet de abdij da tse troere, Wie ins Davieds-sjtad troeret op Sions berje. Tservalle en tserbrökkelt hör moere Beherbergt ze deeve, jeziendel en sjerje. Mar Roda, vertswiefele móts doe nit, Vuur diech kómme jants zicher werm Taborsjtónde En dienne Ailbertoes verlieët diech nit, Och wens doe meens, dat alle hofnóng jesjwónde. Rolduc vieërt zie aufersteeoengsfest En al zieng fainde zind in et jraaf jezónke. Los sjalle die ‘Consummatum est’, Rolduc, doe has dienne laidenskelch jedrónke. Tswoar kans doe der sjwatse diamant Nit mieë wie vuurhin oes der eëdboam heëve, Evvel, dats doe 'm et ieësjte has jekankt, Dat predikaat zal vuur ieëwieg an diech kleëve! Ambrozieaniesjer loobjezank Sjalt durch Rolducs ieërwuurdieje tempelhalle. In der herlieje romaniesje jank Huuër iech hónderde móntere sjtimme sjalle. Aa alle brónne der wiessensjaf Kómme ze hij hönne wiessensdoeësj sjtille En hoale ziech de nuëdieje kraf Vuur der kampf mit et leëve tse bejinne. Zoeë is Rolduc werm hónderd joar Der brónne va krislieche koeltoer en moraal En bezóngesj a kirch en altoar Sjinkt et ing sjtatlieche en wuurdieje priestertsaal. Fürste en lenker va kirch en va land Hant in der sjatte va Rolduc hönne wègwiezer vónge En zoeëjaar der busjef von ós Limburjer Land Hat hij vol dank zie ‘Adieu Rolduc’ jezónge. Wuuër iech inne kuunstler wie Raffaël, O Rolduc, wie herliech zouw iech diech moale En inne krants va ebte, zilverhel, Muuët oes de wólke die bild umsjtroale. [pagina 75] [p. 75] In de mitse van deë ebtekrants Ailbertoes sjtung wie heë zie Rolduc zeënt. An zieng vus doa knijt vol wónnejlants Kruyder, der letste kanunnik, wie heë vuur Rolduc beënt; In zieng heng heë ee sjpróchband heul, Woaróp sjtung mit julde lettere jesjrève: ‘Sjafft weiter ihr Männer voll Opfermut, Auf diesem Hause Gottes Segen ruht!’ Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend