Henry en Louize

Tweede deel

[p. 253]

Vier-enzestigste brief.
Louize aan de Freule Van Spaanendonk.

Veel beminde Vriendin!

Londen. -

Victorie! victorie! emilia! uwe overwinning is zeker. - In lang ben ik zóó niet in mijne nopjens geweest, als nu. - Emilia henriette van spaanendonk - Mevrouw de Baronnesse van westerland!!! - Wel, sedert deeze tijding speel ik niet anders op mijn Guitair, dan ça-ira ça-ira. - ô, Vriendin! hoe veel deel neem ik in uw gelukkig lot. - Nimmer zoudt gij braaver - edeldenkender man hebben kunnen aantreffen, dan uwen westerland. - Houd hem in waerde. - Een verstandig man is het hoogste lot, voor eene weldenkende vrouw; daar wij in tegendeel met een zotskap heen beuzelen, zonder wezenlijk genot van onzen tijd te hebben, die, toch eens vervloogen zijnde, nimmer wederkeert. - Mijn eerste raad is voor u van een goed gevolg geweest - beproef hem andermaal: - maak toch nu geene niets beduidende uitvlugten, om uw huwelijk met verhaasting voord te zet-

[p. 254]

ten. - Het is u nuttig spoedig te vereenigen - ook is de partij gekoozen, en waar toe dan uitstel? - Ik verwacht geen brief meer van u, dan onderteekend: - westerland. -

De liefde, mijne vriendin! maakt toch gelukkigen, al ben ik een ongelukking wezen, dat door haar lijdt. - Deeze toestemming verscheurt, medoogenloos, mijne ziel. - Gij ondervindt, dat u de liefde gelukkig, en ik, dat zij mij rampzalig maakt! - Hoopeloos te beminnen, is voor een hart, gevormd als het mijne, ijslijk ontzettend. -

Zoo het waar is, dat Gelieven met een sympathicq gevoel bezield zijn, zou henry dan niet ontwaaren, dat mijne gedachten hem altijd vergezellen? - en zoo hij mij blijft beminnen, waarom dan niet alles doorkruist om mij optespooren, dan zouden wij immers elkander, door de liefde geleid, reeds ontmoet hebben. - Indien hij niet spoedig komt opdaagen, dan zal ik zeker door hoopeloosheid in het graf zinken - en dan, mijne vriendin! zal de Eeuwigheid de verwoesting des tijds herstellen - hier - hier is de omtrek voor de liefde te eng. - Dan, dit onderwerp ontroert mij - ik gevoel dat alle mijne zenuwen zijn aangedaan, daarom moet ik van deeze stof afstappen. -

Wij zijn in het begin der gepasseerde week alhier te Londen aangekomen. - Mistriss maddisson was zeer aangedaan over ons vertrek - waarlijk de vrouw gevoelde vriendschap voor ons. - Eene zaak is zeker, namelijk, wanneer men den Engelschman wel kent, zal men bevin-

[p. 255]

den dat hij bestendig is in de uitoeffening zijner vriendschap, en die eens hebbende weggeschonken, kan men op de duurzaamheid derzelve staat maaken. -

Lord danville was au desespoir over mijn vertrek - zwoer mij andermaal zijne liefde. - Ik heb, zonder omwegen, hem te kennen gegeeven, dat mijn hart niet vrij was - dat ik eens, maar te gelijk voor altijd bemind heb. - Dit gezegde frappeerde hem; - wij scheidden goede vrienden; hij heeft ons zelfs nog een end wegs te paerd vergezeld - het afscheid was teder en aandoenlijk - waarlijk, ik was zelf over hem aangedaan. - Jammer is 't, dat ik ook zoo onverzettelijk in al mijn doen ben. -

Wij zijn in Westmunster gelogeerd, en hebben daar een apartement gehuurd. -

De Abdij van Westmunster is waarlijk, voor alle vreemdelingen, beziens waerdig - zij is opgevuld met gedenkstukken van beroemde Mannen, van allerlei staat en rang, die hier, bij Koningen, Vorsten en Edellieden, begraven liggen; - elk, die in zijn vak uitgeblonken en zich een naam verworven heeft, ligt hier in deeze Abdij - en het marmer duidt de plaats aan, waar elk bijzonder van zijnen arbeid rust.

De kleeding der mannen heeft in Engeland nog veel van de oude eenvouwigheid behouden: - nimmer, behalven slechts aan 't Hof, of op groote Feesten, gaat men anders dan in eene gemaklijke Frak; maar bij onze Kunne heeft het tegendeel plaats; de zucht tot pracht wordt hier dage-

[p. 256]

lijks grooter; het haair is een bijzonder voorwerp haarer hoogmoed. Wanneer men weinig haair op het hoofd heeft, behoeft men echter niet verlegen te zijn; want verscheiden Paruiken, geschikt voor de Dames, hangen in de Londensche winkels voor de glazen. - Over het algemeen zijn de vrouwen hier zeer coquet. - Het blanketsel is, onder persoonen van aanzien, veel in gebruik: men heeft zelfs eene uitvinding van fijn vernis, dat, een geruimen tijd voor het vuur ingedroogd zijnde, zelfs eenige weeken kan stand houden. - Met hoe veel oplettendheid een vreemdeling de gewoonten, of liever de mode, ook volgen wil, een doek slechts wat anders gespeld - een strik een weinig verscheelend gelegd, of een hoed wat anders gezet, zal haar terstond verraaden en eene geheele straat met volk het oog op haar gevestigd doen houden; - ja, het is niet vreemd, te zien, dat een vreemdeling, zindelijk gekleed in de Fabriek-stof, die het Land, van waar hij komt, oplevert, zien moet, dat alle geringe lieden die hem tegenkomen, zich beijveren om zijne kleederen te bemorschen. -

Er is geen Natie op zwaarer en sterker voedsel gesteld dan de Engelschen: - het vleesch wordt het best gebraaden; maar de groentens eet men gewoonlijk gekookt uit het water: - nooit worden die gestoofd - in kort, men moet volstrekt een Engelschman wezen om daar smaak in te vinden. - De Schildpad wordt hier voor de grootste delicatesse gehouden, en wanneer dezelve komen, worden er opzettelijk maaltijden van aangelegd.

[p. 257]

Men vindt hier een Park om in te wandelen, dat alle beschrijving te boven gaat. - Het Park van St. James - het Hyde en Green Park, die alle aan elkander beantwoorden, maaken het westlijk gedeelte der stad tot een alleraangenaamst verblijf. - Aan het eind van het, inzonderheid verrukkelijk, Hijde Park, vindt men weder de fraaije Tuinen van Kensington, zoo dat, in den omtrek van onze buurt, de schoonste gelegenheid tot wandelen en rijden is. - De straaten in Londen hebben, behalven een goed Pavé, twee gangpaden van gladde zerken, het geen voor de voetgangers niet genoeg kan gewaardeerd worden, om de menigte van rijdtuigen die men allerwegen ontmoet.

Openbaare vermaaken heb ik nog niet bijgewoond; dus verwacht daar van iets in een volgenden. -

Cecilia wil dan met louize verzoenen - zij toont berouw, en is genoeg, door de knaaging van haar geweeten, gestraft. - Welaan, ik wil edelmoedig zijn, en haar alles vergeeven; - wanneer ik terug kom zal ik mondeling met haar spreeken - brieven kan ik, om redenen, van haar niet ontvangen. - Laat haar door vriendenheim groeten. - Wij mogen immers geen haat koesteren - het geval ligt er toe. -

Nu - vaarwel! - wees te vreden met deezen brief - en vertrouw op de vriendschap van

Uwe

louize.