Henry en Louize

Tweede deel

[p. 164]

Twee-enveertigste brief.
Louize aan de Freule van Spaanendonk.

Vriendin van mijn hart!

Waarlijk, mijne dierbaare vriendin! zeer lang heb ik in beraad gestaan, of ik de gewigtige ontdekking, welke ik gedaan heb, u zou mededeelen. - Ik spreek of schrijf zoo ongaerne over onderwerpen, die, of aantoonen dat men zich iets laat voorstaan, door altijd van zijne aanbidders te spreeken, of die iets beuzelachtigs te kennen geeven, even of men een gezond oordeel ontbeerde, om een welgestelden brief te schrijven, waar van het onderwerp nuttig en vermaakelijk is. - Maar terwijl ik u altijd beloofd heb, alles, tot de geringste gewaarwording toe, te zullen melden, zoo moet ik, tot volbrenging mijner belofte, u deeze ontdekking mededeelen. - Lord danville is dan smoorlijk op mij verliefd - heeft mij, in eene verrukking, zijn hart open gelegd, daar ik, volgens zijne uitdrukking, alleen in heersche. - Hij schijnt een goed slag van een man te zijn; - dan, in zijne leefwijze ontaart hij geheel van henry; ja zelfs geloof

[p. 165]

ik dat hij wel wat tot ligtmisserij overhelt; en nimmer kan ik mij met die stelling vereenigen, dat de verbeterde Ligtmissen de beste mannen worden; - men ziet, wel is waar, enkelde voorbeelden, dat jonge losbollen, door een voorwerp dat hun liefde inboezemde, zijn te rug gekomen; doch aan den anderen kant zal men zeldzaam aantreffen, dat zij duurzaam met dat voorwerp zijn gelukkig geweest, of dat voorwerp met hun; omdat eene deugdzaame vrouw nimmer die grillen van den man zal in acht neemen, die hij te vooren bij zijne Maitres zag involgen. - Eene braave vrouw kan zich onmogelijk in die bochten wringen, welke soms een man vordert, die bij eene ligtekooi gewoon is je veux te speelen. - Eene weldenkende vrouw heeft de zorg over de bestuuring van het huishouden - wordt moeder - deeze waerdigheid neemt zij ter harte, en kan derhalven zich geen moeite geeven, om den man dagelijks door wat nieuws te behaagen; - daar de andere integendeel zich uitput, om zich door nieuwe bekoorelijkheden aangenaamer te maaken. - Om zich geduurig schooner te doen voorkomen, handelt zij bijna dagelijks met haar Marchand de mode - Leveranciers van welriekende Pomade - differente flacons met Odeurs - wit en rood blanketsel, en meer van die zaaken, welke eene vrouw, die anders ruuw van vel en bleek van kleur is, in eene schoonheid hervormen. - Wanneer een man eens gewoon is aan deeze aanlokselen, en liefkoozingen, welke hem gestaêg nieuwe gewaarwordingen doen gevoelen, verveelt eene

[p. 166]

braave vrouw zeer ligt, omdat zij hem niet geduurig vergenoegen kan. -

Zie daar, mijne vriendin! de reden, waarom ik geen Ligtmis tot mijn man begeeren zou - de smaaken zijn onderscheiden, en de ondervinding zonderling. -

Lord danville is anders een man, dien ik, indien ik nooit bemind had, en mijn hart vrij was, niet tegenstaande mijne supçons, echter zou kunnen liefhebben. - Maar, vriendin! alle zijne aanzoeken zijn vrugteloos - ik heb eens - en dat voor de eeuwigheid, bemind - geen aanzien van persoon of goederen zal mij doen wankelen - neen - henry is mijn al, voor wien ik zal leeven of sterven.

Lord danville heeft ons geïntroduseerd bij zijne Tante Mistriss madisson, welk met nog twee nichtjens Miss jones, huishoudt, alwaar wij buitengemeene beleefdheden genieten. - Zoo ik wel gisse, zijn deeze nichtjens zeer sterk met jalouzij behebt - zij veranderen geheel van kleur op elke beleefdheid die Lord danville mij bewijst. - Gistren nog, deeden wij een wandeling in den tuin - danville, de galante Heer uithangende, plukte voor ons elk een Bouquet - toevallig vielen de roozen, in mijn Bouquet, wat fraaijer, hadden ook meer knopjens, dan die van de nichtjens: - fanny jones, welke de jongste is, stelde zich in postuur, en zeide: ‘Lord! wij zien wel dat de vreemdeling bij u den voorrang heeft - de Hollander, dien gij anders altijd, boven alle Natiën, veracht, schijnt u geheel te

[p. 167]

hebben ingenomen; want gij bejegent haar met onderscheiding - Nu, gij moogt zoo veel oplettendheid laaten blijken als gij goedvindt, het is ons om het even, mits wij niet verzuimd worden.’ -

Ik lachte eens helder, en dacht: onze lieve Heer heeft al wonderlijke schepselen te houden. - Wij, zoogenaamde lompe Hollanders, zouden evenwel welleevender zijn, en in de tegenwoordigheid van een vreemde, ons zoodanige uitdrukkingen niet laaten ontglippen; - dat de vreemdeling den voorrang behoudt is toch niet meer dan welvoeglijk. -

Ik bemin de openhartigheid der Engelschen; maar het stoot mij, dat zij met de voortreffelijkheid van het Land dat zij bewoonen zoo zeer zijn ingenomen, dat zij alle andere landen beneden hunne aandacht stellen; even zoo handelen zij omtrent vreemde Natiën. - De Uitlander, is in hun oog, een niets beduidend Wezen; wordt met lompheid en verachting bejegend, zoo dat het woord Hond, met den naam der Natie, waartoe de vreemdeling behoort, de gewoone eertijtel uitmaakt, waarmede het Engelsch gemeen den Uitlander vereert. -

Nog iets over mij zelven - Ik gebruik de Baden met een zeer goed gevolg, zoo dat ik van dag tot dag betere, en hoop heb op eene spoedige herstelling; maar de gezonde blos mijner jeugd, die verwelkt is, keert, door het gebruik der Baden, niet weder op mijne wangen. - Naar het ligchaam zal ik gezond zijn, terwijl de ziel in droefheid blijft kwij-

[p. 168]

nen. - Het aandenken aan henry, mijnen geliefden halsvriend, verschaft mij het streelendst genoegen. - Nimmer zend ik mijne bede hemelwaard, of smeek den Oneindigen, dat Hij henry alle tijdelijke genoegens, in ruime maate, doe smaaken! dat hij zijne dagen tot in grijzen ouderdom uitrekke! - ja, zelfs bid ik den God der liefde, dat Hij het aandenken aan hem, nimmer uit mijn geheugen wissche! - De zweem van treurigheid, die zich, op alles wat mij omringt, verspreidt, blijft mij dierbaar. -

Och! lieve vriendin! verzet u niet tegen deeze ijskoude redenen, de eenige verkwikking die mij aan een verpest leven boeit. -

Ik verwacht binnen kort eenig bericht van u. - Zend de brieven maar bij den Heer adelaart, die heeft ons adres, dan krijg ik dezelven, ingeslooten, van den Heer kruijer. - -

Apropos - keert gij niet haast naar A. of blijft gij altijd in Gelderland? -

Nu - op een en ander wacht ik uw antwoord. - Intusschen heb ik de eer, met waare hoogachting te zijn,

Uwe getrouwe Vriendin,

louize.