gevoelens. - Ik verfoei alleen uwe zotte kuuren. - Hoe! een man die reeds, voor de belangen der Natie, in het hooger Huis moet waaken, gedraagt zich als een botmuil. - Ik wenschte dat gij, moede van geld verspillen, eene rijke vrouw naamt - hoe lelijker hoe beter - dan zoudt gij als een fatsoenlijk man kunnen leeven - in alle brillante gezelschappen kunnen verschijnen, en vliegen van vermaaken tot vermaaken; - dan zouden u alle schoone meisjens ten dienste staan; - al liep het eens wat dol, Tante madisson zou u daarom juist niet onterven, en zoo zij dit voorneemens was, om uwen wil, dan zou zij het om de kinderen laaten. -
Zie, francis! zoo wilde ik dat gij uwe levenswijze regelen zoudt. - Vergeet toch nooit, dat geld alles kan goedmaaken; dus behoort een braaf man eerst te trachten, zoo veele schijven bij een te schraapen als mogelijk is, dan kan hij zijn levenswijze naar goeddunken regelen. - Wil hij deugdzaam blijven, goed - begeert hij slechts den uiterlijken schijn te vertoonen - ook goed; want dat is het zelfde, al wat aan het karakter ontbreekt zal het geld aanvullen. - Zoo heb ik mij altijd gedraagen, en het gaat goed. - Hier, bij mijn Oom, verveelt het mij geweldig - maar wat zwaarigheid - de man kan het toch niet lang maaken - een verval van krachten sleept hem, oogschijnlijk binnen kort, in het graf; - ik wenschte dat hij morgen afmarcheerde, dan kwam ik, zijn erfgenaam, aan het geld tellen. - Ik ben eigenlijk een van die, welke gijlieden gekken, maar char-
Auteursrechtvrij