Hoe die bode quam ter abdessen te Nivele, ende haer seide hoe Bave
begraven was.
Dus heeft die bode orlof ghenomen,
Ende ghinc so langhe dat hi es comen
Te Nivele voor sijnder vrouwen
4220[regelnummer]
Der abdessen, die grooten rouwe
Dreef om Baven, den helighen man.
Die bode knielde als hy eerst quam
Voor d'abdesse ende seide:
‘God, door sine moghenthede,
Vrouwe, die moet hu wesen by,
Ende sulke gracie senden in dy,
Dat ghi verdienen moet dat langhe leven,
Dat God den salighen heeft ghegheven.’ -
‘God loont hu,’ sprac die vrouwe goet,
4230[regelnummer]
‘Nu maect mi der redenen vroet,
Waerstu te Ghend, segghet mi,
Es emmer doot die heere mijn,
Bave, dat doet mi verstaen,
Quaemdi ter tijt, segghet mi saen,
Hoe so hebdi ghevaren?’ -
‘Vrouwe, ic mach hu openbaren
Dat ic quam herde wel ter tijt
Metten cleederen, dies seker sijt,
Want Bave wasser ghecleet mede;
4240[regelnummer]
Van so grooter helicheden,
Als men an Baven mochte scouwen,
Es selden ghehoort, des wilt ghetrouwen,
Want ghelike hy vooren verbaerde
Sinen sterfdach ende hu verclaerde,
So liet hijt Amande weten
Te Pevele, daer hi was gheseten,
| |
Ende ooc in Scollant den bisscop Lievin,
Die nu es, dat's waerheit fijn
Te Ghend commen, daer hy doet
4250[regelnummer]
Up 't graf van Baven, den heere goet,
Hu doet groeten vriendelike,
Die abdt ende sijn convent ghemeene.’
Also dit verhoorde, in grooten weene
Ende Adeltruut te diere stat
Commen was die weenden zeere,
Seere baden sy over den heere
Dat God die siele moeste ontfaen;
Dat Gheertruut ende Adeltruut mede
Leveden in sulker helicheden
Dat si santinnen sijn verheven.
Van mi wart hu nu bescreven
Die materie alsoo 't behoort,
Als ic 't best can in corter woort.
|
|
Auteursrechtvrij