|
| |
Hoe Sente Bave verschiet, ende hoe hi hem vertooghde Amande ende den
anderen.
Ter rechter noenen, als 't convent quam
4050[regelnummer]
In die scelle, daer men vernam
Den abdt ende Dommeline, den heere goed,
Die lieden hadden droeven moet
Omme te verscheedene van den sant,
Ende doe bequam, si hu becant,
Die helighe man ende sprac dare
Als oft hi recht ontwaken ware
Van eenen slape goet ende fijn,
Ende seide aldus: ‘Heere Dommelijn,
Helich vader, si hu becant
4060[regelnummer]
Dat ic ghesproken hebbe Amand,
| |
| |
Den helighen vader, ende mede
Sente Lievine t'eere ander stede,
Die hier sal commen in corter stont,
Ende mijnder dochter name cont,
Ende die abdesse wel bekende,
Die hier cort sal ghehende
Die cleedere daer men minen lichame
Mede sal cleeden, maer door dien name
Van Christus, die an den cruce hinc,
4070[regelnummer]
Wilt mi gheven keersen ende pennijnc,
Daer ic mine siele offere mede
In der ghenaden Gods moghenthede.’
Dat heeft Dommelijn schiere ghedaen,
Ende als hi die keerse hadde ontfaen
Leide hi sine hande te gader mettien,
Ende heeft ten hemele waert ghesien
Upheffende 't hooft, ende daer naer
Sach hy al omtrent voorwaer
Up sine broeders, ende als hi se sach
4080[regelnummer]
Ootmoedelike hi doe nederlach
Metten hoofde, ende heeft bewaert
Hem metten teekine vermaert
Des crucen, ende metter spoet
So begonsten die heeren goet
Te lesene desen salm, hoort na mi:
Ende doe hi so verre was comen
Dat hi las, hebbic vernomen,
In manus tuas toten hende,
4090[regelnummer]
So was Gods bode daer ghehende,
Die de ziele ontfinc met sanghe,
Met gheselscepe dat sonderlanghe
| |
| |
Feeste dreef, ende songhen aldus:
Ende dit verhoorden, des sijt vroet,
Die abdt ende Dommelijn, die heere goet.
Als sente Bave dus was verscheeden,
So dede menne saen bereeden,
Also den doden lichame behoort,
4100[regelnummer]
Maer sonder cleeden bleef hi voort
Tote die ander dach upquam,
Ende men den bode commende vernam,
Die de cleedere van Nivele brochte,
Daer die abdt toe an besochte
Twy die abdesse verhiesch die dinc,
Ende ghesend hadde so varijnc
Die cleederen. Die cnape seide
Dat Bave was selve ter stede,
Ende badt der abdessen met ghewoude
4110[regelnummer]
Dat so hem cleederen senden soude.
Als dit die abdt hadde verstaen
So dede hine cleeden saen,
Ende dedene te vigilien legghen,
Wat soude icker vele af segghen,
Seere was hy ghehuut tamelike,
Ende des anders daghes eerbaerlike
Ter eerden ghedaen, met eender messen goet,
Die de abdt sanc met sinne vroet,
Ende met vullen choore sanc men dare,
4120[regelnummer]
Want al die clergye voorware
Van der stede quam daer te like,
Ende al 't ghemeene volc sekerlike
Quam daer offeren met drouven moede
Om 't verscheeden van den heere goede,
| |
| |
Dien sy claeghden al omtrent.
Ten derden daghe, sy hu bekent,
Naer dat sente Bave begraven was
So quam sente Lievin, gheloovet das,
Te Ghend, ende ondersochte met sinne
4130[regelnummer]
Van dien hy drouch groote minne,
Doch so langhe hy 't besochte
Dat hi in dien clooster gherochte;
Daer vant hy den abdt mettien,
Ende vertelde hem dat ghescien,
Hoe dat hem sente Bave quam te voren,
Also ghy hier voren wel mocht hooren,
Ende dat hi bi dies huter grooter minnen
Waer daer commen ten clooster inne,
Om dat hi wilde visenteren
4140[regelnummer]
Sine sepultuere door sine heere,
Ende messe doen te sinen grave.
Die abdt seide: ‘Door den helighen man Bave,
Sidi ons seere willecome!’
Dies heeft hine bi der handt ghenomen
Ende leeddene tote Dommeline saen,
Diene vriendelike heeft ontfaen
Met woorden, die waren lovelic zeere,
Ende bedanckelic Gode, onsen heere.
Dus bleef daer die helighe sant
4150[regelnummer]
.xxx. daghe, si hu becant,
Ende las messe alle daghelike
Ten grave van den heere ryke
Hem te love ende t'heeren mede,
Ooc dede hy somich sermoen ter stede,
Daer hi te kennene mede gaf
Die helichede, die an Baven claf.
| |
| |
Bi desen wert 't folc an den heere
Roupende ter noot met herten seere,
Dies God door sine moghenthede
4160[regelnummer]
Menighe miracle hem t'heeren dede,
Als hu hier naer wel wert cond.
Daer na nam orlof up eene stond
Sente Lievin, ende es ghegaen
In Braband, daer hi verstaen
Dede Gods gracie ende sine wet,
Ende brochtse bi dien al onghelet
Dat si daer doopsel ontfinghen,
Ende gheloofden waerachtighe dinghen.
Van danen trac hy te Hollant waert
4170[regelnummer]
Daer hi heeft gheopenbaert
Gods wet, ende ghedaen dien;
Hi ghinc predicken ende castien
Alduere in 't land weder ende voort,
In elc doorp, in elcke poort,
So dat hi al bekeeren dede
Holland ende Zeeland mede
Ten gheloove van Jhesu Christe,
So waer hy 't ongheloovelic wiste
Eenich volc, daer trac hi saen
4180[regelnummer]
Ende dede hem Gods woort verstaen,
Huten welken dat hy bekeerde
Volcs dat den wech leerde
Te commene in 't eewelike leven.
Ten laetsten vinden wy bescreven
Dat sente Lievin, die bisscop goet,
Als martelare sturte sijn bloet,
Want die heidene putertiere
Daden hem torment in menigher maniere,
| |
| |
Dat hi ontfinc verduldichlike
4190[regelnummer]
Om die heere Gods van hemelryke,
Bi den welken hy heeft te loone
In hemelryke maertelaers croone
Daer hy met Gode es verheven.
Nemmeer wert hu van mi bescreven
Van Sente Lievine in desen bouc,
Die wille weten den ondersouc
Van sinen levene, van sijnder doot,
Sine legende seghet al bloot,
Maer te deser materien hoor het niet.
4200[regelnummer]
Ic wille keeren daer ic 't liet
Te Ghend, daer men claeghde zeere
Die doot van Baven, den helighen heere,
Ende door wien dat God up eerderyke
Menighe scoone miracle doet.
Als dese man van levene goet
Begraven was, so es comen
Die bode, ende heeft orlof ghenomen,
Die van Nivele was ghesent
4210[regelnummer]
Van den abdt ende an 't convent,
Dat hi niet en soude laten
D'abdesse te groetene vriendelike
Ende Adeltruut diere ghelike.
Die bode seide hy daet gheerne,
Dies ne stonde hem niet t'ontbeerne.
|
|
Auteursrechtvrij