Leven van Sinte Amand, patroon der Nederlanden. Dichtstuk der XIVe eeuw(1842-1843)–Gillis de Wevel– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Hoe Bave vertooghde sijn verscheeden te Nivele siere dochter ende der abdessen. Up die noene ter derder wilen Vertooghde hem die gheest sonder ghile Te Nivele, daer was gheseten Sente Gheertruut ende soude heten Met haren convente alghemeene 3990[regelnummer] Ende Adeltruut, die maghet reene, Sat daer mede, sy hu cont, Daer seide dus dat men 't verstont Die gheest: ‘Die heere, die sonder thoren Van eender maghet was gheboren Ende ontfinc menschelic lijf Moete bewaren al sonder blijf Dit gheselscip dat ic hier vinde, Ende Adeltruden, minen kinde, Bevele ic Gods ontfaermichede 4000[regelnummer] Ende der abdessen Gheertruden mede, [pagina 132] [p. 132] Dien ic bidde door haer doghet groot Dat so mi sende die bede der doot Cortelike, cleedere van lijnwade wit, Die suver sijn ende onbesmit, Daer men mede minen lichame Mach begraven sonder scame Te Ghend in den clooster bequame, Die staet ghesticht in Marien name.’ Ende als hy de woorden hadde gheseit 4010[regelnummer] Schiet hi van danen wel ghereyt, Ende ghinc weder in sijn vat Daer hy ghesijn hadde voor dat, Maer Adeltruut, als natuere gheboot Voorsach wel haers vaders doot Nakende, dies wert so weenende zeere, Ende viel in onmachte van grooten deere Claghende Gode dat die doot so saen Haren vader hadde t'onder ghedaen Ende hi so onlanghe hadde ghewesen 4020[regelnummer] In eenen duechdeliken levene gheresen. Als die abdesse anne sach Dat sonderlinghe groote gheclach, Daer die maghet in was bevaen Wert sou se troestende harde saen, Ende seide aldus ten beghinne: ‘Troost hu, jonfrouwe, lieve minne, Want hu vader sekerlike Wert ghecroont in hemelryke, In helighen state van moghentheden, 4030[regelnummer] Dies helpt mi vulcommen sine bede Want hi hier niet langher ne woude sijn Om al de weerelt van goude fijn, [pagina 133] [p. 133] Ende hi derven soude daer in Gods anscouwen een waerf te min.’ Met dusghedanen woorden d'abdesse vroede Toebrochte dat Adeltruut, de goede, Een deel des rouwen heeft ghelaten, Ende dwanc haer selven in desen staten, So dat sy vulquamen die woorden, 4040[regelnummer] Die si van Baven te vooren hoorden, Ende senden hem cleederen naer de seden, Daer men dode cleedet mede, Ende dat met haesten so ter spoet Dat se quamen te pointe goet, Als ghi hier na sult verstaen, Meinghe bedinghe wasser ghedaen Binnen den cloostre over die ziele, Ende dickent bevolen Sente Michiele. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij