|
| |
Een miracle van eenen blenden te Parijs, die God dede door Sente
Amande.
Hoe een mensche meer duechden antiert,
Soo hem God meer gracien in stiert.
Dit mach men vinden alle daghe,
2990[regelnummer]
Ende bi Amande, als ic ghewaghe,
Maghic dit bi redenen proeven al,
Want wy vinden dat van duechden niet smal
En was dese helighe man vercoren,
Also ghi hooren muecht hier vooren
Lesen van hem, ende bi dien
So moeste hem te meer gracien ghescien,
Want van gracien der Gods moghentheden
So was hi vul t'elker stede,
Dies ghi exemple hebt ghehoort.
3000[regelnummer]
Nu hoort eene miracle voort
Van hem, die te Parijs ghevel,
Tsghelijcs hooredi noynt, weetic wel.
Het was een poorter in de stat,
Die Amande ten hetene bat
Met hem in grooter ootmoedicheden;
Verstaet waeromme dat hi dede,
Hi hadde eenen vrient, sy hu bekent,
Die met beeden ooghen was blent,
Ende ne hadde in langhen tyden
3010[regelnummer]
Ghesien, dies waren onblyde
| |
| |
Sine vrienden, ende dochten
Of bi Amande yet ghescien mochte
't Sien van den goeden man
Huut helicheden, die hi hadde an,
Want si hadden wel verstaen
Vele miraculen, die hi ghedaen
Christus hadde, door sine dooghet,
Dies quam die poortere, als ghi moghet
Hooren, ende bat ten hetene schiere
3020[regelnummer]
Amande, den heere goedertiere,
Die 't ghereet dede door tsgoeds mans bede,
So dat hi ghinc ter selver stede
Metten poortere te siere salen,
Daer 't bereet was al te male
Als ter maeltijt toebehoort.
Mettien brochte men water voort,
Ende die weert bat Amande
Dat hi dwoughe sine hande.
Amand dede dat men hem bat,
3030[regelnummer]
Ootmoedelike daer naer hi sat
Ter maeltijt neder ende hi soude heten,
Maer die weert wilde niet vergheten
Sinen vrient, ende heeft ghenomen
Dwater, dat van den handen es comen,
Daer hi sine hande in hadde ghedweghen,
Ende droucht sinen vrient, die gheleghen
Was up een bedde met drouven moede.
Daer nam die weert met gheloove goede
Dwater ende dwougher mede
3040[regelnummer]
Sijns vrients hooghen, ende hi seide;
‘Vrient, dit comt di van den ghonen,
Daer Christus door es ghewoone
| |
| |
Te tooghene teekene van minnen groot,
Dies roupt an hem door uwen noot
Dat hi hu verblyden moete.’
Die man seide met woorden soete:
‘Ic bidde Gode, onsen lieven heere,
Dat hi mi door Amands heere
Mine mesquame beteren wille,
3050[regelnummer]
Want ic kenne dat lude ende stille,
Die helighe man heeft verdient
Te wesene sijn ghestade vrient.’
Hoort hier miracle van Jhesu Christe,
Door al dat Amand niet ne wiste
Van deser saken nochtanne dare,
Ende tooghen die groote minlichede,
Die hi hem jonste, want ter stede
Wert die man siende claer,
3060[regelnummer]
Dies de weert verblijdde voorwaer
So seere dat hi ghinc mettien,
Daer hi Amande heeft voorsien,
Ende sprac: ‘Helich vader, sonder ghelike
Bekent met Gode van hemelryke
Boven allen creatueren die leven
Dat so hebben wy hier beseven,
Wel helich vader, doe ic hu bekent,
Eenen vrient metten ooghen blent
Haddic, die nu worden es ghesont
3070[regelnummer]
By uwer helicheit, dat si hu cont,
Ende Christus heeft hem sijn sien verleent,
Door uwe duecht recht verheent.’
Want Amand als hi dit hoorde,
Ende vraeghde den weert dese woorde:
| |
| |
‘Heere, goetman, wat es hu ghesciet
Dat ghi mi eenighe saken tyet,
Daer ic altoos niet ne af ne weet,
Mescomt hu hiet, dat es mi leet,
Ende wilt ontbeeren uwer spraken,
3080[regelnummer]
Dies biddic hu, want in allen saken
So es die tonghe goet bedwonghen,
Daer so in mochte sijn ontspronghen
Om te ontlockene eenighe eerheit.’
Mettien die weert wederseit:
‘Helich vader, verstaet niet so
Dat ic uwer gramscip werde vro;
Maer ic bediede hu die waerhede,
Een mijn vrient Gods moghenthede
Anriep in de name van hu,
3090[regelnummer]
Dies hem te bet es ghesciet nu,
Want hi wel siet alle saken,
Dies hi te voren was t'onghemake,
Ende blent metten ooghen sijn,
Hier omme, helich heere mijn,
So bedancke ic mi uwer ghenaden,
Ende wille lesen vrouch ende spade
Hu knecht ende hu dienstman.’
Ende herde wel verstont bediet,
3100[regelnummer]
Sone lette hi langher niet,
Maer viel in bedinghen t'onsen heere,
Ende dancte hem dies harde zeere.
Voort bat hi hem allen die dat saghen
Dat si der saken niet ghewaghen
Ne souden, maer dancken des
Christus, die almoghende es,
| |
| |
Ende die de sake selve dede
Huut siere grondelooser ontfaermichede,
Wat soudic hier af vele segghen,
3110[regelnummer]
Ende vele redenen daerin belegghen,
Vele lieden ter weerelt sijn,
Die qualic connen helen, dat's anschijn,
Ende also ghevielt hier van desen,
Gheen blyder volc mochte wesen
Dan tsmans vrienden sonderlinc,
Ende bi dien so spreedde die dinc
So verre, doe ic hu verstaen,
Dat door al die stede es ghegaen
Die niemare, ende dat die dinc
3120[regelnummer]
Selve verhiesch die coninc,
Dies hi Gode dancte menichfout
Ende gaeft te kennene den bisscop Arnoud,
Die seere prijsde die helichede,
Ende van Amande die ghestadichede.
Wat soude ic hu hier af meer doen verstaen,
Groote heere was Amande ghedaen
Al over al so waer dat hi ginc,
Maer selve Daghobeert, die coninc,
Pooghde hem te heerne boven al,
3130[regelnummer]
Ende die bisscop Arnoud, van duechden niet smal,
Was by hem so waer hy mochte,
Ende stelde seere sijn ghedochte
Om den goeden man te houdene daer,
Maer Amand, dat's seker waer,
Wert in hem selven so buten keere,
Door dat men hem dede so grote heere,
In allen steden so waer hi was,
Dat hi den coninc bat door das
| |
| |
Met ootmoedicheden den orlof sijn,
3140[regelnummer]
Dies die coninc seide:’ Vader mijn,
Wilt noch bliven door mine bede,
Ende helpt bringhen an 't kerstinhede
Dese Jueden binnen der poort,
Ende danne willic dat ghi voort
Altoos vulcomet uwen wille.’
By desen bleef te Parijs stille
Die helighe Amand, des seker sijt,
Ende predicte alle daghe sonder respijt
Den Jueden, ghelooves mie,
Bekeerden, ende lieten hare wet,
Ende daden hem doopen al onghelet,
Ende worden in 't gheloove ghestade,
Bekennende altoos die Gods ghenaden.
Voort waret den coninc becande
Dat eenighe Jueden binnen sinen lande
Mochten wesen, die ontboot hy saen
Dat si kerstindom souden ontfaen,
Of vlien huten lande scoone,
3160[regelnummer]
Dwelke behoorde onder die vrancsche croone,
Dus meersde kerstin gheloove seere
Bi Amande, den helighen heere.
|
|
Auteursrechtvrij