|
| |
Hoe die duvel tscoopmans kint verdranc, die Bave gherooft hadde,
ende hoe 't levende wert bi Baven bede.
Ghi hebt hier vooren wel ghehoort
Hoe dat te Ghend binnen der poort
Een coopman woende, die toebrochte
2910[regelnummer]
Dat Amand in Aspergouwen sochte
Baven, die hi bekeerde saen,
So dat hi doopsel heeft ontfaen,
Ende daer na quam bi hem mede
In een leven der salicheden,
Also ghi ordet dat hi moonc wert,
Daer hi penitencie annam hert
Over die mesdaden, die hi te voren
Ghedaen hadde, alse ghi moghet hooren
Lesen hier voren, up dat ghijt verstoet;
2920[regelnummer]
Daer quam die duvel, die alle goet
| |
| |
Benijt, ende taste an den coopman
Huut nyde dat hi brochte an
Baven 't helighe leven daer hi in was,
Ende vant sijn kint, gheloovet das,
Staende up den ouver van der Scelt,
Daer stac hijt in met ghewelt,
So dat daer verdrinken moeste.
Dit saghen lieden, ende begonsten
Daerwaert loopen, maer sine mochten niet
2930[regelnummer]
Den kinde ghehelpen; wats ghesciet.
Binder stede sijn sy ghegaen,
Ende daden 't den lieden daer verstaen,
So dat mer de waerheit af bevant,
Ende dat den vader wert becant
Daer hi bi Baven was gheseten.
Seere droeve was hi, mooghdi weten,
Ende wert weenende so bitterlike,
Dats onfaermde van duechden ryke
Baven, den helighen man vercoren,
2940[regelnummer]
Ende deder sine bedinghe vooren
An Jhesum Christum, onsen heere,
Met neerensticheden also seere
Dat Ons Heere sine bedinghe ontfinc.
Dat kint was een jonghelinc
Omtrent van .xi. jaren hout.
Die vader die hadde groote onghedout,
Ende dede dat kint soucken schiere
Met vele saken in die riviere,
Maer wat men sochte men vant's niet,
2950[regelnummer]
Doch in 't hende so eyst ghesciet
Dat God door Sente Baves bede
't Kint up dwater commen dede
| |
| |
Recht in der selver ghebare
Of het up eene strate ware,
Ende quam ghegaen up dat land,
Daer 't sinen vader staende vant,
De welke hem verblijdde seere.
Daer seide 't kint: ‘Vader, lieve heere,
Ic hebbe gheweest in zwaren banden,
2960[regelnummer]
Ende in tormenten van den vianden,
Dies ic niet ne ware ontgaen,
Nemaer dat Bave heeft ghedaen
Sine bedinghe voor mi an Gode,
Die hem consenteerde alse bode
Ende heeft mi vriendelike ghenomen,
Ende ghebrocht huten water diep.’
Die menighe daer up Gode riep,
Die dit hoorden, ende spraken seere
2970[regelnummer]
Up die helicheit van Baven, den heere;
Christus hier groot restoor dede
Over dat Bave, dit es waerhede,
Den man te voren sijn goet nam,
Sijn kint van der doot bequam,
Ende wert een goet man voorwaer,
Een helich leven leedde hy daer naer,
Ende wert monc dat nu Sente Baefs heet,
Maer t'Onser Vrouwen hiet doe, also men wel weet.
Hier latic hu van Baven bliven,
2980[regelnummer]
Ende sal hu van Amande bescriven,
Daer ic 't liet hier te vooren,
Die te Parijs was, als ghi moghet hooren,
| |
| |
Metten coninc Daghobeert,
Daer hi seere was gheheert
Van den volcke, al doore die stede
In sine groote helichede.
|
|
Auteursrechtvrij