|
| |
Hoe dat Amand die Jueden doopte ende bestelde mids den coninc ende
des anderen tween bisscoppen.
Amand, die helighe man vercoren,
Was te Pevele, als ghi moghet hooren,
Daer hi de Jueden wijsde ende leerde,
Ende an die Gods wet bekeerde
Met sijnder heligher predicacien,
Ende God die sturte sine gracie
So mildelike in den helighen man,
Wiene metten ooghen sach an,
Hem verblijdde sijn gheest van binnen
2700[regelnummer]
In rechter godliker minnen,
Ende gaven hem ter ootmoedichede,
Ende ter penitencien mede,
Want die heeft goeden exemplare,
Daer eyst altoos goet werken nare,
Maer als die exemplare niet ne es vray
Ende het al bedriech es ende dylay
Ic doe hu overwaer ghewach
Dat die wert man niet mach maken
2710[regelnummer]
Also jonstich sine saken,
| |
| |
Goet ende gherechtich ware;
Dies mach men alle daghe sien
Zware plaghe hier af ghescien
Weder ende voort in kerstinhede,
't Regement der heligher kerken,
Die niet ne volghen met ghewerke
Die woorden, die si ons doen verstaen,
2720[regelnummer]
Maer wilden die prelaten vooren gaen
In ootmoeden, in penitencien,
In almoesenen, in abstinencien,
't Folc, dat si hebben te regierne
Van Gods weghen ende te bestierne,
Souden hem, die andere volghen naer,
Saghen si goet exemplaer,
Maer nu es 't segghen van den lieden,
Die ons meest van den sonden verbieden,
Ende wel weten die Scriftuere
2730[regelnummer]
Siet men meest in elker huere
Antieren hoovaerde ende simonie,
Meer dan eenich volc dat leeft;
Na datter der clergyen so vaste an cleeft,
Dat niet so groote sonde mach sijn,
Alssi ons te kennene gheven,
Dus siet men kerstinhede sneven
Ende dolen huter maten seere.
2740[regelnummer]
Onthout herde wel dese leere,
Al eyst dat wi clergye sien
Haren woorden met ghewerken vlien,
| |
| |
Up hare ghewerke souden wy niet bouwen,
Maer up hare woorde soude men scouwen,
Want ons seghet Sente Augustijn:
‘Broeders, volghet den woorden mijn,
En siet up mine ghewerken niet,
Want meerct selve ende besiet,
Ic bem vleeschelic als ghy sijt,
2750[regelnummer]
Dies laet varen t'elker tijt
't Ghewerke als 't niet en es van acoorde,
Ende achtervolghende den woorde,
Dat men van den priester hoort,
Maer 't folc es nu so verdort
Dat al up die ghewerken siet,
Ende en willen den woorde volghen niet,
Aldus beleet de blende den blenden,
Dies siet men nu in allenden
Waerheit, trouwe ende gherechticheit
2760[regelnummer]
Hier af es ghenouch gheseit,
Wildic spreken hier of te verre,
Ic mochte lichte wesen herre,
Dies willic te mijnder materien wederkeeren,
Tote Amande ende tote den heeren,
Die te Pevele binnen waren.
Amand die ne wilde niet sparen,
Hine predicte alle daghe Gods woort,
Ende sette 't helighe gheloove voort
Dat wy kerstine houden ghemeene,
2770[regelnummer]
Wel was bi hem die bisscop reene
Arnoud, ende van Waesmens die heere,
Ende predicten ende castiden seere
De lieden, die niewelinghe waren bekeert,
So datter God in was gheheert.
| |
| |
Die coninc van Vranckeryke
Was te Pevele eenpaerlike,
Ende halp bestellen 't folc aldaer;
Binnen der stede, verre ende naer
Was 't folc in vrayen gheloove vast,
2780[regelnummer]
Dies Amand wel was gherast,
So was de coninc ende d'andere mede
Binnen dat si waren binder stede,
So was die vrancsche coninghinne,
Daghebeerts wijf, elc versinne,
Van eenen knapelinghe kinde ghenesen.
De coninghinne sende met desen
An haren man, den coninc wijs,
Die hem openbaerde 't ghone,
2790[regelnummer]
Dat hi hadde eenen jonghen sone,
Ooc ontboot hem die vrouwe ryke
Dat hi wilde commen haestelike
Te Parijs, sonder langhe beiden,
Want so ontboot hem in der waerheden
Dat men 't kint niet en soude doen kerstijn
Voor dat quame die coninc fijn;
Die bode gaf den coninc vaelant
Selve den brief in de hand,
2800[regelnummer]
Selve lassene die coninc ryke.
|
|
Auteursrechtvrij