| |
| |
| |
Hoe hem Bave dê bespotten ende in eenen bloc slaen over sine sonden.
Die de scriftuere wilden minnen,
1310[regelnummer]
Die mach wel sijn vleeschs verwinnen,
Want scuwe ledicheit boven al,
Ende wachte hem voor der hooftsonden val,
Kennende dat huut ledich te sine
Comt cueringhe ende alle pine,
Ende neme exemple an Baven, den heere,
Die ledichede scuwede seere,
Want hi hadde van den hooftsonden vaer,
Ende was weenende altoos, daer
1320[regelnummer]
Voor-peinsende in sijn ghedochte
Up een veers dat David seegt aldus:
Turbatus est à furore oculus meus,
Inveteravi inter omnes inimicos meos.
Ghi, die wilt sijn van pinen los,
Verstaet wat hier meende mede
‘Mine oghen sijn verstoormt seere,
Door den vaer van der hellen heere.
Ende ic bem woorden wel becande
1330[regelnummer]
Bi nyde onder mine viande.’
Nu laet ons allen voughen mede
Te scuwene die ledichede,
Ende der duvelen quaden nijt,
Die om ons pooghen t'aller tijt
Hoe dat si ons moghen bringhen
In hooftsonden, daer onse dinghen
Bi bekeeren mach in droefheden,
Dat eerst begonnen was in salicheden.
| |
| |
Elc neme exemple, ic laet bliven,
1340[regelnummer]
Ende wille voort van Baven scriven
Up 't selve propoost dat ic van hem
Hadde begonnen, ic 't seker bem
Dat Bave, die heere, was de gone,
Die hem altoos was ghewone
Van ledicheden te wachtene seere,
Ende sochte ootmoedicheit van onsen Heere
In vele pointen, als men mach hooren,
Maer een willic hu legghen te voren.
Dies ghi hier voren mooght verstaen
1350[regelnummer]
Dat een berch es ghestaen
Buten Ghend, den welken men noemt
Sente Amands-beerch, hoe dat toecomt
Hoordet ghi hier voren lesen.
Daer wilde Bave up eenen vriendach wesen,
Also hi dickent te voren plach,
Ende met dat hi daer ghinc, hi versach
Den selven coopman, dien hi vinc
In Aspengouwen, die ontghinc
Bi Adeltruut, siere dochter goet,
1360[regelnummer]
Ende die Amande maecte vroet
Wat feldere manne dat Bave was,
Ende dattene Amand bekeerde daernaer
Quam huut desen man, alsic versta,
Want hijt hem eerst te wetene dede,
Ende van Adeltruden die duechdelichede.
So als Bave desen man heeft versien
Viel hi neder over sine knien,
Ende leide sijn hande te gader,
1370[regelnummer]
Segghende: ‘Ghenade, lieve vader!’
| |
| |
Ende biddende dat hi hem dade
Eene bede door sine ghenade.
Die man andwoorde: ‘Vrient mijn,
Mochte hu dies te bet sijn,
Al mijn vermoghen es hu ghereet,
Maer God es, die 't wel weet,
Dat mine macht so cleene sy
Dat ic niet ben weert dat dus ghi
Aldus voor mi knielen sout,
1380[regelnummer]
Maer heeten mi wat ghi wout,
Dat willic doende sijn altoos.’
Doe seide Bave: ‘Uwen voos
Biddic hu dat ghi mi wilt trivileeren,
Ende mine bede consenteeren
In den name dat hu Christus moet
Vulcommen al uwen wille goed.’
Dus lach hem Bave so vele an
Met beden, dat die goede man
Hem consenteerde al sinen wille,
1390[regelnummer]
Dies ne zweech hi niet langhe stille,
Maer telde hem dat hijt selve was,
Die sijn goed roofde, ende door das
Bade hi hem door sine mesdade
Dat hine als eenen dief begaedde,
Scoorde sijn haer, bonde sijn hande,
Ende leeddene te siere scande
Te sijnder scellen, ende daer onsoete
In eenen stoc leyde met beeden voeten
Over die sonde, die hi hadde ghedaen.
1400[regelnummer]
Als die man hadde verstaen
Baves tale, bat hi met sinne
Dat hijt hem verliete door Gods minne,
| |
| |
Maer Bave seide hine daets niet,
So door die tranen, die hi liet,
Deet die man die 't deerde seere,
Ende door dat so bat die heere;
Hi scoer eerst sijn haer als eenen sot,
Dies hilden die knechten haer spot
Met hem, als sine leeden saghen,
1410[regelnummer]
Sine handen bachten hem ghebonden laghen,
Alst hoft een dief hadde ghewesen.
Ten clooster leeddine met desen
Al tote in de celle voorwaer,
In eenen bloc moestine staen daer,
Daer hi bleef tote Amand quam
Diene huter vanghenessen nam,
Also ghi hier na sult weten;
Boorne ende broot was sijn heten,
Ende ooc weende hi t'allen stonden
1420[regelnummer]
In 't bekennen van sinen sonden.
|
|