|
| |
Hoe Amant te Maestrich sine syegie hielt van den bisscopdomme.
Merct alle gader die waerhede
990[regelnummer]
Dat in 't beghinsel van kerstinhede
Dan 't nu es te wesene anschine,
Want alle bisscoppen ende prelaten
En waren niet in al sulken state
Noch en hadden niet al sulke rijchede,
Als daer men se nu bekent mede,
Ghelijc dat ghi moghet verstaen,
An Amande, die nu hevet ontfaen
't Bisscopdom, dat van Maestricht hiet,
1000[regelnummer]
So en heete nu also niet,
Want sinen name verandert si,
Dies willic hu redene tooghen twy,
| |
| |
Maestricht was doe die hooftstat
Van daer omtrent, ende door dat
So hadso van den bisscopdomme
Dien name, maer nu eyst soo commen
Dat Ludeke die stat so es upgheheven
Dat haer dien name es ghegheven,
Ende dat siegye daer up leghet,
1010[regelnummer]
Die eerst te Maestricht lach, als men seghet.
Wie dat te Ludeke nu bisscop wert,
Hine vintter seker niet so hert
Als Amant in 't beghinsel dede,
No so bloot van goede mede,
Want hine vant 'er rente no have,
Noch nouwe die hem t'etene gaven,
Maer God, die alle dinc voorsiet,
Die ne liet hem ghebreken niet
Also hi negheenen mensche en doet,
1020[regelnummer]
Die up hem stellet sinen moet,
Want also ghi vooren hebt ghehoort,
So vant hijt hart sonder acoort
Te Maestricht als hiere binnenquam,
Maer als 't folc sine leeringhe vernam,
Ende het ghedoopt was al te gader,
So daden si den Helighen Vader,
Reverencie ende weerdichede,
Ende baden hem met ootmoeden mede
Dat hy van hem niet soude scheeden,
1030[regelnummer]
Ende prelatiken staet leeden,
Si souden hem gheven ghenouch,
Ende door dat Amant anesach
't Profijt datter anelach
| |
| |
Den ghemeenen kerstinhede,
So willecuerde hi hem hare bede,
Ende bleef daer resident eene stond,
So dat dies helichs mans name cond
Wert ghemint met al den lieden,
1040[regelnummer]
Maer over al ghinc hi bedieden
't Vraye gheloove van Jhesum Kerste,
So waer hi vant dats eenighe berste
Mochte wesen daer omtrent.
Dus brachte hy se met ghenent
Ten kerstinen gheloove bi sier leere,
Ende meersde sijn bisscopdom so seere
Dat het spreedde verre ende by,
Also men nu kent dat groot sy,
Want het nu 't selve bisscopdom es
1050[regelnummer]
Dat men van Ludike heet, sijt's ghewes.
Hi levede een salich leven voort
Blivende te Maestricht in die poort,
Ende gaf recht exemple mede
Van duechden ende van ootmoedicheden
In vele pointen, die men mach
Van hem lesen, want up elken dach
Plach hy .vij. manieren van saken,
Bi den welken dat hi Gode mach ghenaken;
Wie se antiert, eyst wijf ofte man,
1060[regelnummer]
Elc die nemere exemple an
Ende onthout in sinen moet,
Het ware siere sielen goet.
Nu hoort, ic sal hu doen ghewach
Der poeinten, die Amant plach:
Eerst, tsnuchtens als hi upquam
Van daer hi sine ruste nam,
| |
| |
So viel hi tslichts in devocien groot,
Ende voor-peinsende van Ons Heeren noot
Dat hi door onsen wille leet
1070[regelnummer]
Ende dancte hem dies met onderscheet.
Daer na viel hi in die bedinghen,
Ende over al kerstinheit algader,
Ende voort over hem selven mede,
Dattene God ghesterke ter salichede.
Dat derde point, des sijt ghewesse,
Was dat hi daghelics messe
Dede, daer hi Gode bat over alle doode,
1080[regelnummer]
Ende over hem allen, die waren in noode,
Voort over al dat buten gracien ware
Dat God in gracien openbare.
Als hi messe dan hadde ghedaen
Es hi met sermoene ghegaen
Den volcke castien ende leeren
Treckende ter minnen waert Ons Heeren,
So dat volc wert bi desen
Van alder twifelinghen ghenesen.
Voort was hi in die kerke t'alder stont,
1090[regelnummer]
Ende hilt die ghetiden, si hu cont,
Voor-peinsende in sijn ghedochte
Dat elc exemple nemen mochte
Van allen die ter kerken behoorden
An hem, ende bet doen bi acoorde.
Ten sesten pointe mach men verstaen
Dat hi vul duechden was, sonder waen,
Want men haddene t'allen stonden
Aelmoesene ghevende vonden
| |
| |
Van al dat hi ghecrighen mochte,
1100[regelnummer]
Ende stelder toe al sijn ghedochte.
In penitencien wilde hi hem gheven
Alle daghe, om dat dit leven
Toe treckende es ter quaetheden,
Ende om Gode te vernoughene mede
Van der scout van Hieven ende Adame,
Dat si ons toe brochten t'onser onvrame.
Vele miraculen ghevielen daer,
Bi desen helighen man voorwaer
Te Maestricht, binder poort,
1110[regelnummer]
Daer ic een af wille bringhen voort,
Omme dat ghi sijn moghet vroet
Wat loone hi heeft die almoesene doet.
|
|
Auteursrechtvrij