Leven van Sinte Amand, patroon der Nederlanden. Dichtstuk der XIVe eeuw

Hoe Sente Bave quade cleederen andede, ende aenvinc die penitencie.

Ic sal hu segghen wat hi dede,

Hi es commen in een stede,
Daer hi cochte laken schiere,
Dat oodelic was ende ondiere,
Dies hi eenen roc dede maken daer;
Ende hi cochte ooc mede voorwaer,
Eenen harinen roc, scaerp ende stijf,
Dien dede hi an over sijn lijf,
Ende den grisen roc daer boven,
Voort dede hi, die men mach loven,
Afscheeren hem selven al sijn haer,
Om dat hi niet bekent voorwaer
Wilde wesen, waer hi quame,
Op dat men kende sinen name.

[p. 178]

 

Sine andre cleederen gaf hi om Gode,

 

Ende ghinc recht, als een Gods bode,

 

Van steden te steden om sijn bejach,

5510

Die te voren so weeldich plach

 

Te sin, ende in quaetdoene so bout,

 

De dit om siere sielen behout.

 

Dus wandelde hi eenen tijt,

 

Van lande te lande, sonder delijt,

 

So dat hi te Thoorout binnen quam,

 

Daer hi den goeden pape vernam,

 

Dien Dommelijn by namen hiet,

 

Ende dien Amant die prochie liet,

 

Bi dat hi so nutte was der saken.

5520

Doe quam Bave, ende hoorde sine sprake,

 

Daer hi stont in een sermoen,

 

Ende den volcke soude te wetene doen,

 

Wat dat hem nuttelic ware in dit leven,

 

Ende als Bave dit hadde beseven

 

Beide hi toot sermoen was ghehend,

 

Ende ghinc tote den goeden man, met ghenent,

 

Ende bad hem in ootmoedigher beden,

 

Dat hi hem wilde eene stede

 

Triveleren, daer hi in mochte

5530

Vulcomen sine goede ghedoochte.

 

Die pape Dommelijn andwoorde schiere:

 

‘Ic wiste gheerne die maniere,

 

Hoe dat ghijt begheerende sijt?’

 

Bave seide: ‘Al den tijt,

 

Dien ic mochte soudic gheven,

 

Omme te leedene clusenaers leven.’

 

Dies wart de pape harde blide,

 

Ende ontfinckene te dien tide,

[p. 179]

 

Ende gaf hem in te woenene mede

5540

Al bi der kerken eene stede,

 

Daer hi in bleef met ghestadeghen sinne,

 

Dooghende penitencie, door Gods minne.

 

Also ghi hier naer wel sult hooren,

 

Maer hier sal andere redene voren

 

Commen, dat wert hoe Sente Amand

 

Wederkeerde in Vlaenderenland.