Leven van Sinte Amand, patroon der Nederlanden. Dichtstuk der XIVe eeuw

Hoe Amand ontboot den bisscop van Wasmens, ende hoe hi te Thorout quam.

Als hi aldus hadde gheseit,

Coes hi eenen man ghereyt,
Die de boodscip dragen soude,
Ende gaf hem een teekin also houde
An den bisscop, die 't wel kende;
Dus ghinc die bode met ghenende
Tote Wasmens in de sciteit,
Maer Amand bleef houdende pleyt,
Predikende al sonder vaer
Den eenen dach vooren, den anderen na,
Tote dien sesten dach verleet.
Doe quam die bisscop daer ghereet
Te Thorout, met priesters ende clerke,
Ende vand den sand troostende sterke

[p. 88]

 

't Folc, met predicacien soete.

 

Die bisscop ghinc met goeder moeten,

 

Daer hi Amande hevet vonden,

 

Ende seide: ‘Vader, nu ter stonden,

 

So bem ic commen t'uwen ghebode,

 

Ghebenedijt sy die gracie van Gode,

 

Die in hu so sterc hevet ghewrocht,

2680

Daer ghi dit bi toe hebt brocht.

 

Nu beveelt mi uwen wille,

 

Ic saelt doen.’ Doe en zweech niet stille

 

Die helighe Amand, maer andwoorde saen:

 

‘Vader, dit volc willen ontfaen

 

't Doopsel, ende 't rechte van kerstinhede,

 

Dies biddic hu, door mine bede,

 

Dat ghi doet ghereeden algader,

 

Datter toe behoort.’ - ‘Gheerne, vader!’

 

Sprac die bisscop, al sonder si,

2690

Gheen langher letten wasser by,

 

Dan dat die priesters ende die clerke

 

Hem ghinghen vaste doen te werke,

 

Ende haelden cupen ende water daer inne.

 

Die bisscop ghinc, met vroeden sinne,

 

Ende dede datter toe behoorde.

 

Wat souden ghequist vele woorden!

 

Het werter ghedoopt in Christus name

 

XI.^c ende xxxiij, Gode bequame

 

Was dese tijt ende dese stonden.

2700

Ooc hebbic voort wel bevonden

 

Datter meer kerstine worden naer,

 

Want Sente Amand, die bleef daer

 

Eenen tijt houdende sine stede,

 

Ende leefde in grooter helicheden.