Leven van Sinte Amand, patroon der Nederlanden. Dichtstuk der XIVe eeuw

Hoe alle die ghevanghene verlost waren van der stede bi Amands bede, ende hoe d'inghel Amande verloste.

Amand die Gode heeft ghebeden,

Den moghensten van alder stede,
Dat si hem die ghevanghene gaven,
Daer vant hi se onghewillich ave,
Want sijt hem al wederseiden;
Hi dede te Gode sijn ghebede.
Daer es de vanghenesse ontdaen alleene,
Entie ghevanghene ghinghen huut ghemeene,
Ende quamen tot hem ende dancten hem seere,
Maer hi seide: ‘Danct Onsen Heere,
Jhesus Christus, die hem liet doden,
Om ons te bringhene huut allen noode,
An der helighen crucen hout,
Daer hi mede betaelde onse scout,
Die wi sculdich waren alle,
Ende wacht hu voort van den valle
Der sonden, daer ghi hebt ghesijn;
Ooc doet neerenstelic ghepijn
Te houdene kerstin gheloove vast,
Ende der penitencien last
Neemt an, met ootmoedicheden,
So sal God uwe beden

[p. 70]

 

Hooren ende vriendelike ontfaen.’

 

Met vele woorden dusghedaen

 

Troosti se ende scieden daer mede.

 

Doe liep niemare in de stede,

 

Dat alle die ghevanghene waren huut.

 

Doe rees daer een groot gheluut

2130

Onder dat volc quader hande,

 

Ende als elc die waerheit becande,

 

Dat die helighe man hadde ghedaen,

 

Hebben sine fellike ghevaen,

 

Ende met hyser ghebonden vast;

 

Pine ende groot overlast

 

Moesti ghedooghen te diere huere,

 

Ende bleef ghevanghen dien dach duere,

 

Maer tsnachts, alsoo 't God ghebood,

 

Losten d'inghel huter noot,

2140

Ende leedene so verre te dien stonde,

 

Dat hi 's Paeus bode heeft vonden,

 

Dien hi aensprac, in deser manieren:

 

‘Vrient, du soucts den goedertieren

 

Amande, den helighen vader soete

 

Van 's Paeus weghen, die alle boete

 

Up eerderyke van sonden vergheven mach.

 

God, die maecte nachte ende dach

 

Moet hu bewaren beede gader;

 

Gaet metten bode, helich vader,

2150

Want het si dien wille van Gode.’

 

Dus sciet de inghele, maer die bode,

 

Die van den Paus, daer was comen

 

Heeft die tale aenghenomen,

 

Ende seide met grooter ootmoedicheden:

 

‘Helighe vader, door 's Paeus bede,

[p. 71]

 

Biddic hu dat ghi wilt keeren,

 

Ende namelike door den wille Ons Heeren,

 

Ten hooghen Roome toten Paus Urbaen,

 

Die hu vriendelike sal ontfaen,

2160

Want sine begheerte boven alle dijnc

 

Es om hu te sprekene sonderlinc.