|
| |
| |
| |
Hoe die bisscop van Tours badt over sinen maech Amande, ende hi wert
ghenesen bi den bede.
Hem gheviel up eenen dach
Dat de bisscop, die sijns plach,
720[regelnummer]
Es ter cluse tote hem comen,
Ende bad hem, hebbic vernomen,
Te biddene Gode, Onsen Heere,
Over eenen persoon, die zeere
Lach ende qual van ziecheden groot,
Ende en conste leven, no commen ter doot.
Dit was des helichs bisscops maech,
Die helighe Amand, die niet traech
Was, hevet vriendelike ghedaen
Sine bedinghe, ende alsoo saen
730[regelnummer]
Es die bisscop ten sieken commen,
Daer hi groot wonder heeft vernomen,
Want hi vantene al ghesond,
Ende wel ghenesen, te diere stond
Vraghede hi, hoe dat was ghesciet,
Dat hi ware ghesont, ende hine liet
In zwaerer siecheden so bevaen.
Die man, die andworde saen:
‘Recht nu ter tijt quam te mi
Een jonc man, ic en weet wie hi si,
740[regelnummer]
Ende streec sijn hand over minen lichame,
Ende ic ghenas van al der mesquame.
Doe ic worden was ghesond,
Seide hi mi selve metter mond,
Dat die bede van den helighen man,
Die ghi selve spraket an,
Ende baed te biddene neerenstelike
Gode, onsen Heere van hemelryke
| |
| |
Over mi, ende hevet verbeden mie:
750[regelnummer]
Woorden, vray ende waerachtich,
Ende dat die man voor Gode machtich
Es dien icx badt, dat es mi cond,
Want ic kende van hem den grond,
Heer icx hem bat, ende sijn helichede.’
‘Dies gaen wi (die bisscop seide)
Ic sal hu leeden tote den man,
Daer alle doghet clevet an.’
Met desen sijn sy ter clusen comen,
Daer si Amande hebben vernomen,
760[regelnummer]
Ende dancten hem van diere saken;
Hi seide met oetmoedegher spraken:
‘Ghi, goede liede, dankes Onsen Heere,
Want ic in negheenen keere
Macht hebbe, dies ghi legghet
Up mi dus ende van mi segghet.’
Dusdane miraculen, sonder waen,
Hevet Ons Heere vele ghedaen,
Door den clusenare Amant;
Ende als men te Tours dat ondervand,
770[regelnummer]
Brochte men te Tours vele lieden,
Crupele ende blinde, die ghesciede,
Dat si ontfinghen ghesondichede
Bi sijnder gracieuser bede.
Lasersche lieden quamen ooc daer,
Ende die met kinde ghinghen zwaer,
Ende so wie dat hadden eenighe mesquame,
Up dat si toten helighen man quamen,
Ende hi voor hemlieden badt,
Alle ghenasen si ter stat.
| |
| |
780[regelnummer]
Dus woendi te deser steden
Viij. jaer met oetmoedicheden,
Daer hi vele temptacien ontstoet,
Ende Onse Heere, door sine oetmoet,
Toochde vele miraculen, door hem t'allen stonden,
Die ic niet alle can vermonden.
Sente Jan seghet te eender stede:
‘Die allame, daer die siele mede
Haer werc te doene pleghet,
Es dat so neder werpt ende leghet
790[regelnummer]
Haer in 't aenschijn Gods, ende soo niet
En verheffe, so wats ghesciet,
Ende sy in den eenighen wille
Van Christus, lude ende stille.’
Dese woorde heeft Amand ghehoort,
Ende wertter omme seere becoort,
In dat men hem dede so groote heere,
Ende voert recht een deel buten keere,
Want hi hem duchte dat hi mochte
Hem dies verheffen in sijn ghedochte,
800[regelnummer]
Ende daer bi verliesen saen
Die gracie, die hi hadde ontfaen,
Dies viel hi in bedinghen,
Der moeder Ons Heeren, ende bad hare
Dese ghebede, nu hoorter nare.
|
|
Auteursrechtvrij